Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

τὸ δὲ ἀρτιγενὲς βρέφος καταθύουσιν...


Xenophon Hist., Hellenica
Book 3, chapter 2, section 19, line 4

                τ δ' λληνικν ες Λεύκοφρυν, νθα ν ρτέμιδός τε ερν μάλα γιον κα λίμνη πλέον σταδίου πόψαμμος έναος ποτέμου κα θερμο δατος.
Strabo Geogr., Geographica
Book 14, chapter 1, section 40, line 11

νταθα δ' ν κα τ τς Δινδυμήνης ερν μη-
τρς θεν· εράσασθαι δ' ατο τν Θεμιστοκλέους
γυνακα, ο δ θυγατέρα παραδιδόασι· νν δ' οκ στι
τ ερν δι τ τν πόλιν ες λλον μετκίσθαι τόπον·
ν δ τ νν πόλει τ τς Λευκοφρυήνης ερν στιν
ρτέμιδος, τ μν μεγέθει το ναο κα τ πλήθει
τ
ν ναθημάτων λείπεται το ν φέσ, τ δ' ε-
ρυθμί
κα τ τέχν τ περ τν κατασκευν το ση-
κο
πολ διαφέρει· κα τ μεγέθει περαίρει πάντας
τος ν σί πλν δυεν, το ν φέσ κα το ν Δι-
δύμοις. κα τ παλαιν δ συνέβη τος Μάγνησιν π  
Τρηρν ρδην ναιρεθναι, Κιμμερικο θνους, ε-
τυχήσαντας πολν χρόνον, τ δ' ξς τος φεσίους
14.1.40.20
Ο ναός της Αρτέμιδος στη Μαγνησία της πρώτης πόλης που ιδρύθηκε στην Μικρά Ασία, θεωρείται ως ο τρίτος μεγαλύτερος ναός, ύστερα από τα Δίδυμα και την Έφεσο. Μάλιστα τα σχόλια ότι ο ναός στη Μαγνησία ήταν πολύ καλύτερη από ό, τι το ναό της Αρτέμιδος, λόγω των εξαιρετικών της αναλογιών.
Scholia In Aristophanem, Scholia in equites (scholia vetera et recentiora Triclinii)
Argumentum-dramatis personae-scholion sch eq, section-verse 84b, line 10

      
Μυοντα,
Λάμψακον, πηγγείλατο ατ καταδουλώσασθαι τν λλάδα, δύναμιν ε
λάβοι. παραγενόμενος δ μα τ στρατεύματι ες Μαγνησίαν κα καταγνος
αυτο, ε δι' ατο σωθέντες ο λληνες ετα δι' ατο δουλεύσουσι βαρβάροις,
προφάσει χρησάμενος ς θυσίαν πιτελέσαι βούλοιτο κα ερουργσαι τ Λευκόφρυϊ ρτέμιδι καλουμέν, τ ταύρ ποθες τν φιάλην κα ποδεξάμενος τ αμα...
Παρόμοια λατρεία και θυσία Λευκοφρυηνής Αρτέμιδος δίδεται απο το παραπάνω κείμενο. Ο βωμός είναι χτισμένος περί το τέλος του 3ου αιώνα π.X. εμπρός από την ανατολική όψη του ναού της Λευκοφρυηνής Aρτέμιδος στη Mαγνησία, ο βωμός αυτός θεωρείται αντιπροσωπευτικό, πρωτοποριακό έργο του αρχιτέκτονα Eρμογένη και μάλιστα λαμβάνει μέρος ιερουργία/θυσία, με σπονδές και συλλογή του αίματος του θυσιαζόμενου ταύρου…
Scholia In Clementem Alexandrinum, Scholia in protrepticum et paedagogum (scholia recentiora partim sub auctore Aretha) Page 310, line 32

Διδυμαί] Διδυμαος γρ πόλλων ν Μιλήτ τιμται
δι τ μα τ δελφ ρτέμιδι γεγεννσθαι, δι τ διπλ ερ
εναι ατο κε.
τς Λευκοφρύνης] Λευκοφρύνη ρτεμις ν Μαγνησί
νομάζεται

Ομως επανερχόμαστα στα περι του Τέννη και της Τενέδου...
Ο Αχιλλέας στον Τρωικό πόλεμο θα συναντήσει και θα φονεύσει και τον πατέρα Κύκνο αλλά και τον γιό του Τέννη, και μετά  θα προσπαθήσει  να ζευγαρώσει με την Ημιθέα, Αμφιθέα /Λευκοθέα/Ινώ την οποία έφαγε/ρούφηξε  η γή και χάθηκε…
Scholia In Lycophronem, Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae)
χιλες δ πιστρατεύσας τ Τροί νελε τν Κύκνον κα
Τένην τν υἱὸν Κύκνου λόγ, ργ δ πόλλωνος.  
δ μιθέα διωκομένη π' ατο κα φεύγουσα τν μξιν
ες γν κατεπόθη
Οι εορτές που έχουν θεσπισθεί για την Λευκοθέα είναι τα Ίσθμια, τα Ινάχεια ενώ ο Παλαιμων εορτάζεται και τιμάται όμοια και στην Κόρινθο στα Ίσθμια αλλά και στην Τένεδο …
θεν κα ορτν τ σθμια συνεστήσατο. τιμτο δ, ς φημεν (10417), Παλαίμων κα ν Τενέδ. λλως. ντ το επεν κα δ τς
Τενέδου θάλασσα ναβράσει κα στενωθήσεται τ πλήθει
τν λληνικν λκάδων επε <κα δ Παλαίμων βρε-
φοκτόνος δέρκεται> κα βλέπει τν <γρααν> σύγκοιτον
το <γένου> κα κεανο τοι τν Τηθν τουτέστι τν θά-
λασσαν (infr. 14) τν <Τιτηνίδα
Scholia In Euripidem, Scholia in Euripidem (scholia vetera)
Vita-argumentum-scholion sch Or, section 932, line 6

ναχος ατόχθων πρτος βασιλες ργους, δεύτερος Πελας-
γς, τρίτος Δαναός:  – MiABi
< γν νάχου>: μετ τν κατακλυσμν ν ρεσιν οκούντων τν
ργείων πρτος ατος συνκισεν ναχος κα λιμναζόμενον τ παρ
τν ναχον πεδίον ατς καθάρισε κα κ πηγς τινος ποιησάμενος τν
ποταμν φ' αυτο ναχον κάλεσε κα τ ργος νάχιον.
Όμως δεν συνδέεται μόνο η Λευκοφρύηνην Αρτέμιδα με την λατρεία της Λευκοθέας του Παλαίμωνα και αλλά και του Διονύσου ως ομογάλακτου. 
 Ο ίδιος ο Παυσανίας συγκρίνει το μαστίγωμα στην Σπάρτη κατά την εορτή της Αρτέμιδος Ορθίας με την αντίστοιχη τελετή που τελείτε ανά διετία, με το τελετουργικό των Αγριωνίων του Διονύσου, που ονομαζόταν Σκιέρεια, στην αρκαδική Αλέα,  κατά την οποία μαστιγώνονται γυναίκες.
Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 8, chapter 23, section 1, line 6
μετ δ Στύμφαλόν στιν λέα, συνεδρίου μν
το ργολικο μετέχουσα κα ατη, λεον δ τν
φείδαντος γενέσθαι σφίσιν ποφαίνουσιν οκιστήν.
θεν δ ερ ατόθι ρτέμιδός στιν φεσίας κα
θηνς λέας, κα Διονύσου νας κα γαλμα. τούτ
παρ τος Σκιέρεια ορτν γουσι, κα ν Διονύσου
τ ορτ κατ μάντευμα κ Δελφν μαστιγονται γυ-
νακες, καθ κα ο Σπαρτιατν φηβοι παρ τ ρθί.
Στην Αλέα υπάρχουν τα ιερά της  Εφεσίας Αρτέμιδος και της Αλέας Αθηνάς καθώς και ναός καθώς και άγαλμα του Διονύσου. Προς τιμήν του τελούνται τα Σκιέρεια, και σύμφωνα μ’ έναν δελφικό χρησμό μαστιγώνονται οι γυναίκες όπως και οι έφηβοι των Σπαρτιατών εις την τελετή της Ορθίας…
Η κοινή λατρεία πολλές φορές του Διονύσου και της Αρτέμιδας συνδέεται άμεσα με μια σειρά από πράξεις γονιμότητας.
Ας μην ξεχνούμε ότι ο ίδιος ο Διόνυσος αλλά και ως ο πρώτος Διόνυσος Ζαγρεύς είναι ταυτόχρονα ο Μέγας Κυνηγός αλλά και το ίδιο το θήραμα που διαμελίζεται, από τους Τιτάνες.(δειτε σχετικά παλιότερα κείμενα)
Η Αγαύη στον Ευριπίδη τον ονομάζει «Κυνηγέτα Σοφόν», έμπειρον κυνηγό και ο χορός απαντά:  Πράγματι, κυνηγός είναι ο Θεός !!! Καθώς κυνηγά το αίμα των νεαρών ταύρων.
Οι Μαινάδες συγκρίνονται με κυνηγόσκυλα. Και θεωρούνται και οι ίδιες κυνηγοί, και μάλιστα μια απ΄ αυτές φέρει και το όνομα Θηρώ …
Euripides Trag., Bacchae
Line 1192
{Αγ.} Βάκχιος κυναγέτας
 σοφς σοφς νέπηλ' π θρα
 τόνδε μαινάδας.
{Χο.} γρ ναξ γρεύς.
Όμως όμοια και ο Απόλλων θεωρείται Κυνηγός δηλαδή Αγρεύς…όχι ομως Ζ-αγρεύς, ο μέγας Κυνηγός...Οπως και ο Πάνας στο λεξικο του Ησύχιου...

Aeschylus Trag., Fragmenta
Tetralogy 32, play B, fragment 332, line 4

σχύλος> φησίν·
         ‘γρες δ' πόλλων ρθν θύνοι (εθ-?) βέλος’.
Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter alpha, entry 773, line 1

<γρεταί>· παρ Κοις ννέα κόραι κατ' νιαυτν αρούμεναι πρς
 θεραπείαν τς θηνς
<γρέταν>· γεμόνα θεόν
<γρετήματα>· τ γρευόμενα τν παρθένων Λάκωνες
*<γρεύουσι>· κρατοσιν (Prov. 5,22) Apw
<γρεύς Πν παρ θηναίοις, ς πολλόδωρος (244,137 J.)
Claudius Aelianus Soph., De natura animalium
Book 12, section 34, line 24
Τενέδιοι δ τ νθρωπορραίστ Διονύσ τρέφουσι κύουσαν βον, τε-
κοσαν δ ρα ατν οα δήπου λεχ θεραπεύουσι.
τ δ ρτιγενς βρέφος καταθύουσιν ποδήσαντες
κοθόρνους. γε μν πατάξας ατ τ πελέκει λίθοις
βάλλεται δημοσί, κα στε π τν θάλατταν φεύγει.
Στην Τένεδο δε που μας ενδιαφέρει άμεσα οι Τενέδιοι είχαν μια «περίεργη» θυσία ιδιαίτερου τύπου, προς τον  Διόνυσο.
Ο Αιλιανός αναφέρει ότι: έτρεφαν μια αγελάδα που κυοφορούσε  και την αγελάδα την μεταχειρίζονταν ως πραγματική λεχώνα. Φορούσαν κοθόρνους στο νεογέννητο μοσχαράκι/ταύρο και κατόπιν το θυσίαζαν σκοτώνοντας το με πέλεκυ. Ο άνθρωπος που εκτελούσε την θυσία με τον πέλεκυ έπρεπε να καταδιωχθεί με λιθοβολισμό μέχρι την θάλασσα.
Οι κόθορνοι δείχνουν ποιόν πράγματι εννοούσαν μ’ αυτό το σφάγιον : τον ίδιο τον Διόνυσο, για τον οποίο ο μύθος γνωρίζει ότι σαν βασιλικό τέκνο και ως πρώτος Διόνυσος/Ζαγρεύς διαμελίσθηκε από τους Τιτάνες. Οι κόθορνοι είναι οι κυνηγετικές μπότες – διότι ο Διόνυσος είναι αυτός που απεικονίζεται στ΄ αγαλματα να φορεί κοθόρνους και να κρατάει στο ένα χέρι το ποτήρι και στο άλλο τον θύρσο πάνω στον οποίο κάθεται αετός …
Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 8, chapter 31, section 4, line 9

                                           το περιβόλου
δέ στιν ντς Φιλίου Δις ναός, <Πολυκλείτου> μν
το ργείου τ γαλμα, Διονύσ δ μφερές· κόθορ-
νοί
τε γ
ρ τ ποδήματά στιν ατ κα χει τ χειρ
κπωμα, τ δ τέρ θύρσον, κάθηται δ ετς π
τ θύρσ· καίτοι <τος> γε ς Διόνυσον λεγομένοις  
τοτο οχ μολογον στι.
Έτσι τιμούσαν τον Παλαίμωνα τον Βρεφοκτόνο με θυσίες μόσχων στ΄ονομα του Διονύσου του μεγάλου Κυνηγού …

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου