Σύμφωνα μάλιστα με το υπόμνημα της Μεγάλης Παρασκευής το βάπτισμα όπως και η Θεία Ευχαριστία εξέρευσαν εκ της τρωθείσης πλευράς του Ιησού Χριστού. Κατά τον Απόστολο Παύλο δόθηκε από τον Κύριο για να λυτρωθεί ο άνθρωπος από το προπατορικό αμάρτημα και από τις προσωπικές αμαρτίες.
Η τριττή (τριπλή) κατάδυση στην ορθόδοξη θεολογία συμβολίζει την τριήμερο ταφή και ανάσταση του Χριστού. Έτσι πέρα από μια τελετουργική υποδοχή των πιστών στο σώμα της εκκλησίας, πέρα από τη λήψη της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, αποτελεί συμμετοχή στο θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Ο κάθε νεοφώτιστος με την βάπτιση αποθέτει τον Παλαιόν άνθρωπον και εξέρχεται από το μυστήριο αναγεννημένος ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ευαγγελιστή Ιωάννη.
Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση ο νεοφώτιστος πρέπει να καταδύεται πλήρως στο ύδωρ (τριττή κατάδυση), ενώ η δι' επιχύσεως ή ραντίσματος βάπτιση αποτελεί κακοδοξία. Το μυστήριο αυτό τελείται στις 8 ή τις 40 ημέρες από την γέννηση, ενώ υπάρχουν και ομολογίες οι οποίες δέχονται την βάπτιση μόνο μετά την ενηλικίωση. Η βάπτιση εικονίζει την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στο βαπτιζόμενο άτομο.
Βάπτισμα ως ένα από τα επτά τελετουργικά μυστήρια των Xριστιανικών εκκλησιών με χρήση νερού ως συμβόλου εξαγνισμού, που σηματοδοτεί την εισαγωγή του πιστού στο σώμα της εκκλησίας
Η λέξη βάπτισμα προέρχεται από το ρήμα βάπτω/βαπτίζω που σημαίνει «βυθίζω συχνά ή έντονα, βουτάω, καταδύω».
Ας δούμε όμως και μια αναφορά και πως όλα αυτά συνδέονται με τον Ποσειδώνα, την Ρέα/ Ηρα/ Κυβέλη τον κύβο και τα βαπτιστήρια.
Κύβος θεωρείται η Ρέα/Κυβέλη – δείτε προηγούμενα κείμενα, περί κύβων, κλπ
<Κυβέλη:> ἡ Ῥέα. παρὰ τὰ Κύβελα ὄρη· ὀρεία γὰρ ἡ θεός·
Ο αριθμός oχτώ
ονομαζόταν και Μητέρα, και Ρέα, Κυβέλη και Δινδυμήνη, γιατί ήταν ό πρώτος κύβος
και ο κύβος παρίστανε τη γη.
Περί κύβου και Κυβέλης εδώ:
Μητέρα Ρέα Κυβέλη
Περι Καβείρων και Κορυβάντων
Καθώς και η λατρεία του Μεγάλης Μητέρας Ρέας/Ροής- (θηλυκής μορφής του Κρόνου/ροής) συνοδεύτηκε από το έμβλημα σύμβολο του κατάμαυρου λίθου. Που θέτει τα θεμέλια μαζί με τον μια εκ της μορφές του Ζεύς ως Ενάλιου –Ποσειδώνος ο οποίος θεωρείται Θεμελιούχος και τειχοποιός και είναι αυτός που συγκρατεί τα θεμέλια της γής, κατά τον ορφικό ύμνο ως «ἕδρανα γῆς σώζοις»…
Suidas:
Κύβος, πᾶν τετράγωνον. Κύβος, ὁ κύκλωθεν
βάσιν ἔχων. Ἀπολλόδωρος ἀπὸ τῆς κυφότητος· τὸ γὰρ
ἐπὶ κεφαλὴν κυλισθῆναι κυβιστῆσαι ἔλεγον. Καὶ ἐν
Ἐπιγράμματι·
229a.5
Οἶδ' ὅτι
ῥίπτω
πάντα κύβον
κεφαλῆς αἰὲν ὕπερθεν ἐμῆς.
Etymol. M.: Κύβος· ὁ κύκλωθεν βάσιν ἔχων, ἢ
πᾶσα τετράγωνος
ψῆφος. Ἀπολλόδωρος δὲ ἀπὸ τῆς
κυφότητος. Τὰ γὰρ
ἐπὶ κεφαλὴν κύψαντα κυλισθῆναι,
κυβιστῆσαι ἔλεγον. Καὶ κυβιστᾷν, τὸ ἐπὶ κεφαλῆς
πηδᾷν. Κύβην γὰρ ἔλεγον τὴν κεφαλήν. Παρὰ τὸ κύ-
πτω, κύψω, γίνεται κύβος. Ἐξ αὐτοῦ κυβιστὴς, καὶ
κυβιστὴρ (ὁ κολυμβητής)
Κυλιώ κυλώ, τσουλώ, κατρακυλώ
Κυφότης, καμπυλότητα, καμπούρα, κυρτοτητα
Κολυμβητής ή αλλιώς κόλυμβος, ή νευστήρ, ή νηκτήρ, ή νήκτης,
ή πλωτήρ, ή πλώτωρ, ή σίγλης ή σκίνθος, ή δύτης,
Κυβιστήρ και κυβίστημα και κυβίστησις, ή τούμπα ή κουτρουβάλα, κωλοτούμπα,
Κυβιστητήρ = χορευτής, βουτηχτής, ακροβάτης.
Κύβηβος ο μαινόμενος, ο κατεχόμενος τη Ρέα, δαιμονισμένος
Κύβην κεφαλή
Κύπτω γέρνω εμπρός, σκύβω, κρεμιέμαι
Σκύβω προς τα κάτω, = υποκύπτω
Ας σκεφθούμε και τη γη ως έναν κύβο που τα θεμέλια του βρίσκονται εντός ύδατος καθώς το σύμβολο της γης κατά τους Αλχημιστές είναι ο κύβος…
Ο κύβος, ένα από τα πέντε στερεά του Πλάτωνα, θεωρήθηκε ως ένα από τα στοιχεία της φύσης από τους αλχημιστές, οι οποίοι πίστευαν ότι αντιπροσώπευε τη γη, λόγω της γεωμετρίας του. Υποστήριζαν ότι μόνο ο κύβος από όλα τα γεωμετρικά θα μπορούσε να δομήσει στερεά σώματα, γιατί είναι το μόνο γεωμετρικό στερεό το οποίο μπορεί να δομήσει ένα σώμα χωρίς εσωτερικά κενά ταυτίζοντάς τον με τη γη και τα στερεά σώματα γενικά.
Δείτε επίσης, το κυβικό σχήμα του Κάαμπα (αραβ. ο Κύβος), του ιερού χώρου της Ισλαμικής θρησκείας, το οποίο πιστεύεται ότι είναι σημείο πρόσπτωσης μετεωρίτη.
Δες κι εδώ
Το τετράγωνο που μετατρέπετε σε κύβο δείτε και ένα από τα αναπτύγματα του κύβου είναι έξι
τετράγωνα σε σχήμα σταυρού
-Χωρίς να κλείσουμε το «κουτί» δεν μπορούμε να έχουμε κύβο !!
Κύβω και κύπτω, σκύβω εμπρός δηλαδή έτσι φτιάχνεται ο κύβος, και απ΄ το κύβω περνάμε στον κυβιστή, και στον κυβιστήρ – τον κολυμβητή δηλαδή που σκύβει και βυθίζεται εντός του ύδατος … αλλά και τον ακροβάτη, χορευτής, βουτηχτής,
Ο όρος «βάπτισμα» δηλώνει την ολοκληρωτική βύθιση ενός πράγματος μέσα στο νερό.
Ομως ο ζωγράφος Νταλί παρουσιασε μια αλλη "οπτική" του κύβου το 1959 στο έργο του που απεικονίζει την σταύρωση ( Crucifixion)
Εκει εμφανίζεται ένας υπερ-κύβος.
Ενας κύβος τεσσάρων διαστάσεων που δεν μπορούμε να τον φανταστούμε.
Το αντίστοιχο ανάπτυγμα του υπερκύβου προκύπτει αν συναρμολογήσουμε 8 κύβους που θ΄αποτελούν τις έδρες του τετραδιάστατου κύβου.
4 κύβοι κολλούνται ο ένας πάνω στον άλλο αποτελούν μια στήλη. Αλλοι 4 κύβοι "κολλούνται" στις έδρες ενός απο τους τέσσερεις κύβους της στήλης. Το αποτέλεσμα ένα τρισδιάσταο ανάπτυγμα ενός τετραδιάστατου κύβου που μοιάζει με 2 τεμνόμενους σταυρούς....
Oμως πως μπορεί να συγχέεται και να "ταυτίζεται" η βάπτιση με την σταύρωση και γιατι αναφέρω τον συγκεκριμένο πίνακα εδώ ;;;
Η βάπτιση στην ορθόδοξη εκκλησία δεν ειναι τίποτα άλλο παρα μια "σταύρωση" ή αν θέλετε, ένας θάνατος - όπου αφήνεις πίσω το παλιό σου "αμαρτωλό" εαυτό και ενδύεσαι έναν νέον. Ενα σύμβολο νέκρωσης κατα την αμαρτία και ζωο-ποιησης για τον Θεό.
Μόνο όταν το βάπτισμα γίνεται με τριττή- τριπλή κατάδυση φαίνεται η πλήρης σημασία του.
Το νερό του βαπτίσματος στην ουσία αντιπροσωπεύει μαι προφητική αναπαράσταση των παθών, του θανάτου αλλα και της ταφής του Ιησού. Η ανάδυση απο το νερό συμβολιζει την Ανάσταση που ακολουθεί.
Η στενή σχέση του βαπτίσματος με την σταύρωση αποκαλύπτεται και απο εκφράσεις του τύπου "εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν" και "εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν"...
συνεχίζεται…
