Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

...χωρίς κόπου εξελέξατο τον ιχθύν τον μέγαν.



Tα Λόγια ή Λόγοι του Ιησού ή οπως ειναι γνωστό ως Κατά Θωμάν απόκρυφο ευαγγέλιο , θεωρείτε το πληρέστερο αντίγραφο του Ευαγγελίου του Θωμά που βρέθηκε μεταξύ των υπόλοιπων χειρογράφων που ανακαλύφτηκαν το 1945 και περιλαμβάνονται στη λεγόμενη Βιβλιοθήκη Ναγκ Χαμαντί. Η συγγραφή του χειρογράφου χρονολογείται περίπου στον 4ο αιώνα. Είναι γραμμένο σε πάπυρο στην κοπτική γλώσσα και ανήκει στο Τμήμα Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου. Η πρώτη φωτογραφική έκδοση του χειρογράφου δημοσιεύθηκε το 1956 και ακολούθησε η πρώτη κριτική ανάλυση του κειμένου το 1959.
Στο Κατά  Θωμά Αποκρυφο κείμενο – ή στους Λόγους του Ιησού,  διαβάζουμε τον Λόγο 8 και 9 και την παρακάτω αντίστοιχη περικοπή, όπως αυτή έχει καταγραφεί στο αντίστοιχο κείμενο του Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιου 13,47-50.



 9. Λέγει Ιησους : ιδού, εξήλθεν ο σπείρων ( και ) πληρώσας την χείρα αυτού εσκόρπισεν. Α μεν έπεσεν επι την οδόν, ήλθεν τα πετεινά (και ) συνέλεξεν αυτά.
Άλλα έπεσεν επι την πέτραν και ουκ έβαλεν ρίζαν εις την γήν και ουκ ανέπεμψεν στάχυν εις τον ουρανόν. Άλλα δε έπεσεν επι την αγαθήν γήν και έδωκεν καρπόν αγαθόν προς τον ουρανόν. Έφερεν επι την αγαθήν γήν και έδωκεν καρπόν αγαθόν προς τον ουρανό, έφερεν εξηκονταπλασιονα και εικοσαπλασιονα και εκατον.

Κείμενα των Γνωστικών που έχουν βρεθεί και είναι γνωστά και ως χειρογραφα Οξυρύγχου. Κείμενα που αντεγραμμένα κατά το δοκουν βρίσκονται και σε άλλα Ευαγγέλια, με την μορφή παραβολών. 
Ο διαχωρισμός της παραβολής με τον Κάλλιστο ΙΧΘΥ γίνεται  στο μεν Ευαγγέλιο του Θωμά μεταξύ του Κάλλιστου και Μεγάλου Ιχθύος και των υπολοίπων ιχθύων, ενώ στο Κατά Ματθαίον μεταξύ του μόνου ιχθύους  και λοιπών μικρών και  σαπρών ιχθύων.


Παρόμοια παραβολή βρίσκουμε και στους Στρωματείς κατα τον Κλήμη  τον Αλεξανδρινό.

1.1.16.3 οι ακούοντες επιστραφήσονται. Και δή συνελόντι φάναι (εν πολλοίς γαρ τοις μαργαρίταις τοις μικροίς ο είς, εν δε πολλή τη των ιχθύων άγρα ο κάλλιχθυς ) χρόνω τε και πόνω τα’ αληθές εκλάμψει αγαθού παρατυχόντος βοηθού, δι ανθρώπων γαρ θεόθεν αι πλείσται ευερ.

Περισσότερα οσοι θέλουν στους παρακάτω συνδέσμους:

Ο Κάλλιχθυς – ο μέγας και καλός ιχθύς ταυτίζεται με το ένα και μοναδικό μαργαριτάρι – μαργαρίτη, που ξεχωρίζει όπως ο ένας, ο μέγας και καλός ιχθύς ανάμεσα στους πολλούς ιχθύες, έτσι ξεχωρίζει και αναμέσα στα πολλά μαργαριτάρια και ο ένας και μοναδικός Μαργαρίτης.  

 Ωστόσο ο Ανθίας Κάλλιχθυς, ή καλλιώνυμος και έλοπας και είναι πραγματικο είδος ιχθύος, όπως έχουμε δεί και σε προηγούμενα κείμενα.

Ταυτίζεται με τον ιερό ιχθύ κατά τους  αρχαίους συγγραφείς,  ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ονομασία που δίδεται για τον ιχθύ :

ως Ικ-θύς εκ του  ϊκω =φθάνω + θύω =όρμώ· ό κινούμενος ορμητικά

Δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε και την ερμηνεία της λέξεως Θύω :

Θύω  (. ΘΥ-)' φυσ δυνατ, συρζω (π νμου)' π ποταμν κα κυμτων, φουσκνω' π νθρπων, μανομαι, λυσσ, τρελλανομαι, αλλα και την ερμηνεία του ως Θύω : καω, καπνζω, θυμιατζω, θυσιζω' μετ δοτ. προσ., προσφρω θυσα.

Έτσι ο ιχθύς μπορεί να πάρει και την έννοια του  κινούμενου προς θυσία, ή αυτού που φτάνει μαινόμενος, φουσκωμένος, ή αυτός που φθάνει συρίζοντας, ή φυσώντας δυνατά, ή κλαίγοντας με οδυρμό, θρήνο και γοώντας κλπ

Ο Ησύχιος στο λεξικό του ταυτίζει  τον Βάκχο ή τον βούκερω 'Ιακχο (κατα τον  Στράβων στα Γεωγραφικά του) με τον Ιχθύ. Όχι μόνο τον ίδιο τον Διόνυσο-Βάκχο αλλά και  τον ιερέα του Διονύσου αλλά και  τον Κλάδο του –γνωστό στις τελετές,  τον θύρσο -το Κωνάριο, κουκουνάρι στην κορυφή. O Διόνυσος ως Ιακχος αλλα και ως <βάκχος>· ερες το Διονύσου. κα κλάδος ν τας τελετας,ο δ φανν λέγουσιν· ο δ χθύν> 

 ‘Ομοια και ο Ωριγένης στα σχόλια  του στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον δηλώνει :
 
Origenes Theol., Scholia in Matthaeum
Volume 17, page 296, line 54n
Στ. μζʹ. Πάλιν· Ὁμοία ἐστὶν βασιλεία τῶν οὐρα-
 νῶν σαγήνῃ βληθείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν.
 Σαγήνης πλοκὴ νοητὴ ἡ ἐκ ποικίλων νοημάτων
παλαιὰ καὶ καινὴ Γραφή· Θάλασσα, ὁ κυματούμε-
νος τῶν ἀνθρώπων βίος. Τὸ πᾶν γένος τὸ ποικίλον  
τῶν ἐν ἀνθρώποις προαιρέσεων, ἡ παντοίων ἐθνῶν
κλῆσις. Ἐργάται σαγήνης, ὁ Κύριος καὶ οἱ προσελ-
θόντες ἄγγελοι διακονεῖν αὐτῷ. Ἀγγεῖα αἱ διάφοροι
μοναί. Οὐκ ἀνάγεται δὲ ἡ σαγήνη, ἕως οὗ τὸ πλή-
ρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ. Ἢ οὕτως· Σαγήνη ἐστὶν
ἡ ἀποστολικὴ διδασκαλία, ἡ ἀδιακρίτως συλλαμβανο-
μένη Ἰουδαίους καὶ Ἕλληνας, βαρβάρους, Σκύθας,
δούλους, ἐλευθέρους, πονηροὺς καὶ ἀγαθούς. Θάλασσα,
ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος. Αἰγιαλὸς, τὸ τέρμα τούτου.
Ἐν δὲ τῇ συντελείᾳ, ὅτε ἀνασπᾶται ἡ σαγήνη, ἀφ-
ορίζονται ἀπὸ τῶν φαύλων οἱ ἀγαθοὶ, οἱ μὲν τιμώμε-
νοι, οἱ δὲ κολαζόμενοι. Οὐ γὰρ πάντων τῶν πιστῶν
ὅμοιος ὁ τρόπος. Ἵνα δὲ μὴ νομίσῃ τις, ὅτι ἔξω μόνον
βάλλονται οἱ ἄπιστοι καὶ πονηροὶ, ἐσήμανεν, ὅτι εἰς
διηνεκῆ κόλασιν παραπέμπονται· Καὶ βαλοῦσιν
αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς, καὶ τὰ ἑξῆς.

Όμως σε προηγούμενα κείμενα, περί Γλαύκου, -περιτυχών τη αθανάτω πηγή και κατελθών εις αυτήν αθανασίας έτυχεν ...

 είδαμε τον ίδιο τον Γλαύκο ως σύμβολο  της  ακάθαρτης ψυχής που είναι έρμαιο των παθων της που την ταλανίζουν εντός της υγρής θαλασσας. Ήταν κοινή λαϊκή πίστη κατά την αρχαιότητα ότι κάθε χρόνο περιπλανιόταν, ο Γλαύκος,  στις ακτές και στα νησιά της Μεσογείου κάνοντας προφητείες και θρηνώντας, που δεν μπορούσε να πεθάνει. Στις καλλιτεχνικές απεικονίσεις του παρι­στάνονταν σαν γέρος με ψαρίσια ουρά, με μακριά μαλλιά και γένια, και με στήθος καλυμμένο με κολλημένα θαλασσινά αντικείμενα (όστρεα, φύκια, χαλίκια) Η πλατωνική αναφο­ρά στην περίπτωση του έχει το συμβολισμό της: όπως και στην περίπτωση του μυθολογικού Γλαύκου, η ψυχή είναι φορ­τωμένη από προσκολλημένη φερτή ύλη, που δίνει εικόνα της αντίθετη με την καθαρή υπόσταση της, ενώ είδαμε να βεβαι­ώνεται ρητά ότι η καθαρή και αθάνατη ψυχή ταυτίζεται μόνο με το φιλοσοφικό στοιχείο της· αυτό επιθυμεί έντονα την ένωση του με το θεϊκό και με το αθάνατο «είναι», είναι έρω­τας στραμμένος στην αναζήτηση της αλήθειας . Οι φυσικές επιθυμίες και οι γήινες επιδιώξεις διαμορφώνονται από την ένωση της ψυχής με το σώμα· αυτές μένουν και διαρ­κούν και πέρα από την επίγεια ζωή, επειδή, με εξαίρεση εκεί­νη του φιλοσόφου, καμιά ψυχή δεν καθαίρεται αμέσως.

Αλλα ας περάσουμε στην έννοια της σαγήνης ως δικτύου που «συλλαμβάνει» τον έναν καλο και μεγαλο ιχθύ, ή τους 153 εντός του δικτύου που ρίχνεται στην θάλασσα των μαθητών-ψαράδων, μέσω ερμηνείας της.

Δύο λέξεις «σαγήνη» και «δίκτυον» που δηλώνουν στην ουσία το ίδιο πράγμα το δίχτυ, όμως με μερικές διαφορές που αναφέρονται παρακάτω…
Σαγήνη και σαγηνεύς και σαγηνεύειν .. αυτος που θηρεύει, αιχμαλωτίζει ή αλιεύειν…
Σαγήνη το πλέγμα από καλάμια για το κυνήγι και την επιδίωξη να συλλάβω και να αιχμαλωτίσω ιχθύες 

Στο λεξικό του Ησύχιου η σαγήνη έχει φέρει,  ακόμα, ένα όνομα  αγάνα, εκ του άγω – οδηγώ, ενώ η αγάννα με διπλό ν είναι η άμαξα η ιερά και η Άρκτος, στον ουράνιο θόλο…


Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter alpha, entry 304, line 1

                                                    ξom. ad. 315)
<ἀγαμίου ζημία>· παρὰ Σπαρτιάταις
<Ἀγάμμεια>· <τόπος, ὄρος κρημνῶδες> ἔνθα αἱ παρθένοι ἐξετί-
 θεντο τῷ κήτει τινές, οἱ δὲ πολίχνην
*<ἄγαν>· πάνυ [μνώδης], πολύ vgAP, μεγάλως nw, λίαν q. vgAP
<ἁγάνα>· σαγήνην Κύπριοι …
*<ἀγάννα>· ἅμαξα <ἱερὰ> καὶ ἡ ἐν οὐρανῷ ἄρκτος
gAn

Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος – ὦμαι)
Alphabetic entry sigma, page 495, line 9
ΑΡΧΗ ΤΟΥ Σ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ.

<Σαγήνη>, ἀπὸ τοῦ ἔσω ἄγειν γίνεται ἐσαγήνη, καὶ ἀπο-
 βολῇ τοῦ ε, σαγήνη· γράφεται γὰρ διὰ τοῦ ἦτα.

 Αλλα και η σαγήνη προέρχεται από το Έσω- άγω και από το εσαγήνη κατά την αποβολή του ε μετατρέπεται σε σαγήνη …
Εσω+άγω και άγομαι  .. με μερικές από τις ερμηνείες του άγω όπως προχωρώ, οδηγώ, απάγω, αιχμαλωτίζω, μεταφέρω, προκαλώ, ανατρέφω, διατηρώ, ζυγιζω κλπ κλπ
 ἄγω, μέσο-παθητικό ἄγομαι

Hesychius Lexicogr., Lexicon (ΠΩ)
Alphabetic letter sigma, entry 28, line 1

<σαγηνεύειν>· θηρεύειν. αἰχμαλωτίζειν. ἁλιεύειν
<σαγηνεύσαντες>· τοὺς πολιορκηθέντας δικτύοις ἔθος. οἷς καὶ σαγηνεύειν τοῦτο Ἕλληνες
<σαγήνη>· πλέγμα τι ἐκ καλάμων εἰς θήραν ἰχθύων. [Λάκωνες

Suda, Lexicon
Alphabetic letter sigma, entry 22, line 1

<Σαγηνέων ἀνθρώπων.
Σαγηνεύω·> αἰτιατικῇ.
<Σαγηνεύς:> ὄνομα κύριον.  
<Σαγηνεία:> ἡ ἁλεία.
<Σαγήνη·> καὶ <Σαγηνευτήρ,> ὁ ἁλιεύς. Αἰγιαλῖτα Πρίηπε,
σαγηνευτῆρες ἔθηκαν δῶρα. βασιλεῖ Νομάδι, σάγων πορφυρῶν
πλῆθος καὶ πόρπας χρυσείας.

Photius Lexicogr., Scr. Eccl., Theol., Lexicon (ΑΔ)
Alphabetic letter gamma, entry 3, line 1

<Γαγγίλη>· τὸ ἐν τοῖς ἐπισάρκοις ἐπὶ τῶν σιαγόνων καὶ τῶν
ἰσχίων γινόμενον. οὕτω Καλλίας (fr. novum).
<Γαγγαμουλκοί>· σαγηνευταί.
<Γαγγάμη>· δίκτυον. κυρίως δὲ σαγήνη· ἔνθεν καὶ οἱ σαγη-
νεύοντες γαγγαμουλκοί.


Photius Lexicogr., Scr. Eccl., Theol., Lexicon (Ε – Ω)
Alphabetic letter sigma, Page 495, line 24

<Σάγη>: ἡ πανοπλία· οὕτως Μένανδρος.
<Σαγήνη>: πλέγμα τί ἀπὸ σχοινίων εἰς ὑποδοχὴν  ἰχθύων.
 
Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter gamma, entry 10, line 1
<γαγγαμεύς>· ἁλιεύς, S ὁ τῇ γαγγάμῃ ἐργαζόμενος
<γαγγάμη>· σαγήνη ἢ δίκτυον ἁλιευτικόν. καὶ σκεῦος γεωργικὸν
 S ὅμοιον τῇ κρεάγρᾳ
<γάγγαμον>· δίκτυον. (Aesch. Ag. 361) καὶ τὸ περὶ τὸν ὀμφαλὸν
 S τῶν ὑποχονδρίων
<γαγγαμουλκοί>· σαγηνευταί

<δίκτυον>· τοῦ κοσκίνου τὸ μέσον, ἐν ᾧ τὰ λεπτὰ τρήματα. καὶ
 τὸ ἁλιευτικὸν λίνον, *ἢ σαγήνη AS
*<δικτυωτή>· καγκελλωτή (Iud. 5,28) vgAS
<δίκτυς>· ὁ ἰκτῖνος, ὑπὸ Λακώνων
*<δικτυωτὸν ὑπερῷον>· τὸ πολλὰς θυρίδας ἔχον (4. Regn. 1,2)
<δικών>· βάλλων (r) (Eur. Or. 991)

Ο βόλος όμοια και το δίκτυον και η δρόσος αλλα και αμφίβληστρον καθώς και λίνος και πολυωπός.

Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον – ζειαί)
Alphabetic entry beta, page 277, line 17

<Βόλος>· τὸ δίκτυον καὶ ἡ δρόσος· ἀμφίβληστρον καὶ σαγήνη καὶ λίνος καὶ πολυωπόν.
 
Μερικές ονομασίες ακόμα των διχτυών ανάλογα με την χρήση τους.
Δίκτυον, δίχτυ, βρόχος, γρίπος, δίκτυο, πλέγμα, παγίδα κλπ

Δίκτυον δίκτυ, δίχτυ αλλά και Δίκτυνα, αλλά και Δικτύνη, Δίκτυννα, αυτή που πολεμά με δίχτυ, επίθετο της Αρτέμιδος αλλά και της Κρητικής θεάς Βριτομάρτιδας Αρτέμιδας

Βόλος αλλα και βώλος βόλος < αρχαία ελληνική βῶλος (Υπάρχει ήδη στα ελληνιστικά χρόνια η γραφή βόλος: θύρα, πηλός (=βῶλος) καὶ δίκτυον. Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς, Γλώσσαι/Β)
Βόλος :  ριξιά διχτυού, ψαριά, αλίευμα, δίχτυ. Παγίδα, πέσιμο δοντιών, αλλαγή δοντιών, δισκοβολία, βόλι κλπ
Σαγήνη : δίχτυ αλιείας ή κυνηγιού, πλέγμα εκ καλάμων εις θήραν ιχθύων παρα Λάκωσιν
Σαγήνη δηλαδη γοητεία θέλγητρο κλπ η ικανότητα που έχει κάποιος να ασκεί γοητεία κι έλξη στους άλλους
Σαγηνευμένος υποταγμένος σε θέλγητρα
Σαγηνεύς ο αλιεύων με σαγήνη – μεγάλο δίχτυ, ψαράς, αλιέας
Σαγηνεύω ψαρεύω με σαγήνη μεγάλο δίκτυ, πιάνω πουλιά με θηρευτικό δίκτυ, καταδιώκω και πιάνω ανθρώπους όπως τα ψάρια στο δίκτυ, αιχμαλωτίζω, σαγηνεύω, θέλγω, προσελκύω
Σαγηβόλος ο που ρίχνει δίχτυα, ψαράς
Σαγηνόδετος, δεμένος στο δίκτυ, στερωμένος σε δίκτυ

Λίνος από λινάρι, χορδή μουσικού οργάνου, πένθιμο άσμα, άσμα,
Λινοστασία, στήσιμο των κυνηγετικών δικτύων
Λινοστατέω στήνω δίκτυα, Λινοστατέομαι πιάνομαι στα δίκτυα
Λινοστολία ντύσιμο με λευκά ενδύματα – σαν τις ιέρειες της Ισιδας

Πολυοπώς γεμάτος τρύπες, διάτρητος τρύπιος
Αλλά και δρόσος και αμφίβληστρον, δηλαδή περίβλημα, περιβολή, περικάλυμμα, δεσμά, αλιευτικό δίκτυ, πεζόβολο, πεζόβολος, δίκτυ αλιευτικό

Αμφίβληστρον
1. οτιδήποτε ρίχνεται γύρω από κάποιον ή κάτι ως δίχτυ
2. το δίχτυ τού ψαρέματος που ρίχνεται στα ρηχά νερά, πεζόβολος, αθίβολος
3. λέγεται μτφ. για τον μανδύα που έριξαν γύρω από το σώμα τού Αγαμέμνονα, σαν κυνηγετικό δίχτυ, για να τόν σκοτώσουν επίσης για το πουκάμισο τού Νέσσου
4. δεσμός, δεσμά
5. (για οικοδομήματα) περιτείχισμα, περίβολος
6. φρ. «ἀμφίβληστρα σώματος ράκη», κουρέλια ριγμένα ολόγυρα στο σώμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφίβλη- (< ἀμφιβάλλω) + -τρον. Το -σ- της λ. (ἀμφίβλη-σ-τρον) δεν ερμηνεύεται μορφολογικά (παραγωγικά) παρά μόνον αναλογικά προς τύπους όπως -βλης (ἀβλής, προβλής), βλήσιμος, -βλησις κ.τ.ό. (πρβλ. και κνῆστρον αντί κνῆτρον, ποδόψηστρον αντί ποδόψητρον).
ΠΑΡ. ἀμφιβληστρεύω, ἀμφιβληστροειδής].



συνεχίζετε...



Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Περι αλιέων και ιχθύων



Στα κείμενα των Ευαγγελίων που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο κείμενο διαπιστώνουμε το εξής παράδοξο:
στο Ευαγγέλιον του Λουκά ο Ιησούς εμφανίζεται στους ψαράδες τους  και τους μετατρέπει σε αλιείς ανθρώπων ... στην αρχή, δηλαδή, της διδασκαλίας του και ενώ δημιουργεί τον κύκλο των μαθητών του !!! 


ενώ στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη ο Ιησούς εμφανίζεται για τρίτη φορά μετα την Ανάσταση του και μας δινει το «μέτρο των ιχθύων», και παρότι οι μαθητές δεν έχουν να του προσφέρουν προσφάι – εκείνος ώσπου να ψαρέψουν ψήνει ένα ψάρι και ετοιμάζεται να φάει !!!


Στο κατά Ματθαίον  γίνεται η σύγκριση της βασιλειας των ουρανών με την σαγήνην – δίκτυον των ιχθύων … 3 διαφορετικά Ευαγγέλια, τρεις διαφορετικές εκδοχές για το περιστατικό των Ιχθύων …

Στο απόκρυφον ευάγγελιον του Θωμά  βρίσκουμε την παρακάτω παραβολή:

Είπεν ο Ιησούς: "Μοιάζει ο άνθρωπος με σοφό ψαρά που ρίχνει το δίχτυ του στη θάλασσα, το έσυρε από τη θάλασσα γεμάτο από μικρά ψάρια, ανάμεσά τους βρήκε ένα καλό μεγάλο ψάρι ο σοφός ψαράς' έριξε όλα τα μικρά ψάρια πίσω στη θάλασσα' και διάλεξε το μεγάλο ψάρι χωρίς δισταγμό. Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω".

Η βασιλεια των ουρανών κι εδώ ταυτίζεται με το δίκτυ και τη σαγήνη των ψαράδων…

Όμως αυτά τα κείμενα δεν είναι τίποτα άλλο παρά κομμάτια της διδασκαλιας του Πυθαγόρα και μερικοί απο τους μύθους του Αισώπου προσαρμοσμένοι κατά βούληση στα Ευαγγέλια ..

 Αισώπου Μύθοι

Αλιείς και θύννος

Ἁλιεῖς ἐπ' ἄγραν ἐξελθόντες καὶ πολὺν χρόνον κακοπραθήσαντες οὐδὲν συνέλαβον: καθεζόμενοι δὲ ἐν τῇ νηῒ ἠθύμουν. Ἐν τοσοῦτῳ δὲ θύννος διωκόμενος καὶ πολλῷ τῷ ροίζῳ φερόμενος ἔλαθεν εἰς τὸ σκάφος ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ συλλαβόντες αὐτὸν καὶ εἰς τὴν πόλιν ἐλάσαντες ἀπημπόλησαν. Οὕτω πολλάκις ἁ μὴ τέχνη παρέσχε, ταῦτα τύχη διεβράβευσεν.

Στα νέα Ελληνικά

Κάποιοι ψαράδες βγήκαν με τη βάρκα για ψάρεμα, κ όλη μέρα δέν έπιασαν ούτε ένα ψάρι. Τόσο κακή τύχη είχαν. Κάτσανε μέσα στη βάρκα κ έκλαιγαν την τύχη τους. Εκείνη την ώρα ένας τόννος (μεγάλο ψάρι) κυνηγημένος απο άλλο μεγαλύτερο ψάρι αναπήδησε απο τη θάλασσα με πολλή φόρα κ έπεσε ίσια μέσα στη βάρκα. Τον έπιασαν κ πήγαν στην πόλη τον πούλησαν. Ήτανε τόσο μεγάλος αυτός ο τόννος (ψάρι) που μόνο αυτόν πουλώντας κέρδισαν περισσότερα χρήματα παρά άν όλη τη μέρα έπιαναν διάφορα μικρά ψάρια.
Πολλές φορές οι προσπάθειες των ανθρώπων δέν αποδίδουν άμεσους καρπούς, και όμως οι καρποί έρχονται εκεί που δέν το περιμένουμε. Αυτό δέν σημαίνει οτι οι προσπάθειες πηγαίνουν χαμένες, αλλα το αντίθετο: οτι η εργασία φέρνει πάντα καρπούς.


Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες
Ἁλιεῖς σαγήνην εἷλκον: βαρείας δὲ αὐτῆς οὔσης, ἔχαιρον καὶ ὠρχοῦντο, πολλὴν εἶναι νομίζοντες τὴν ἄγραν. Ὡς δὲ ἀφελκύσαντες ἐπὶ τὴν ἠιόνα τῶν μὲν ἰχθύων ὀλίγους εὗρον, λίθων δὲ καὶ ἄλλης ὕλης μεστὴν τὴν σαγήνην, οὐ μετρίως ἐβαρυθύμουν, οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι δυσφοροῦντες ὅσον ὅτι καὶ τὰ ἐναντία προειλήφεισαν. Εἷς δέ τις ἐν αὐτοῖς γηραιὸς ὢν εἶπεν: "Ἀλλὰ παυσώμεθα, ὦ ἑταῖροι: χαρᾶς γάρ, ὡς ἔοικεν, ἀδελφή ἐστιν ἡ λύπη, καὶ ἡμᾶς ἔδει τοσαῦτα προησθέντας πάντως παθεῖν τι καὶ λυπηρόν." Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῦ βίου τὸ εὐμετάβλητον ὁρῶντας μὴ τοῖς αὐτοῖς πράγμασιν ἀεὶ ἐπαγάλλεσθαι, λογιζομένους ὅτι ἐκ πολλῆς εὐδίας ἀνάγκη καὶ χειμῶνα γενέσθαι.

Στα νέα Ελληνικά

Κάτι ψαράδες τραβώντας τα δίχτυα ήτανε πολύ βαριά, σκέφτηκαν οτι πρέπει να έχουν πολλά μεγάλα ψάρια, γι' αυτό είναι τα δίχτυα τόσο βαριά, κ με χαρά τραβούσαν. Όταν όμως έφεραν πάνω τα δίχτυα, είδαν οτι ελάχιστα είχε ψάρια, το βάρος ήταν απο πέτρες. Γι' αυτό κ σταναχωρέθηκαν πολύ, όχι τόσο γιατί ήτανε πέτρες, αλλα γιατί περιμένανε μεγάλα ψάρια. Τότε ένας γέρος ψαράς τους είπε: εντάξει βρε παιδιά, φτάνει τόση στενοχώρια! Πείτε πως τόσο που χαιρόμασταν τραβώντας τα δίχτυα, μας ήρθε κ η λύπη σε αντιστάθμισμα. Δέν γίνεται όλο τον χρόνο καλοκαίρι, έχει και χειμώνα.
Αυτή είναι η γνώση του γέρου ψαρά.



Ἁλιεὺς αὐλῶν
Ἁλιεὺς αὐλητικῆς ἔμπειρος, ἀναλαβὼν αὐλοὺς καὶτὰ δίκτυα, παρεγένετο εἰς τὴν θάλασσαν καὶ στὰς ἐπί τινος προβλῆτος πέτρας, τὸ μὲν πρῶτον ᾖδε, νομίζων αὐτομάτους πρὸς τὴν ἡδυφωνίαν τοὺς ἰχθύας ἐξαλεῖσθαι πρὸς αὐτὸν. Ὡς δὲ, αὐτοῦ ἐπὶ πολὺ διατεινομένου, οὐδὲν πέρας ἠνύετο, ἀποθέμενος τοὺς αὐλοὺς ἀνείλετο τὸ ἀμφίβληστρον καὶ βαλὼν κατὰ τοῦ ὕδατος πολλοὺς ἰχθύας ἤγρευσεν. Ἐκβαλὼν δὲ αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ δικτύου ἐπὶ τὴν ἠιόνα, ὡς ἐθεάσατο σπαίροντας, ἔφη· "Ὦ κάκιστα ζῷα, ὑμεῖς, ὅτε μὲν ηὔλουν, οὐκ ὠρχεῖσθε, νῦν δὲ, ὅτε πέπαυμαι, τοῦτο πράττετε."
Πρὸς τοὺς παρὰ καιρόν τι πράττοντας ὁ λόγος εὔκαιρος.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας ψαράς ήξερε να παίζει καλά τον αυλό. Πήρε λοιπόν κ τον αυλό μαζί με τα δίχτυατου κ πήγε σε έναν βράχο της θάλασσας να ψαρέψει. Εκεί έκατσε κ έπαιζε τον αυλό, πιστέψοντας οτι θα μαγέψει τα ψάρια με την ωραία μουσικήτου κ θα βγούν μόνατους στη στεριά. Αλλά, όση ώρα κι αν έπαιζε τον αυλό, κανένα ψάρι δέν έβγαινε. Έρριξε τότε το δίχτυ, έπιασε κ έβγαλε πολλά ψάρια, κ σάν τα είδε να σπαρταρούν είπε: "άτιμα πλάσματα! όταν σας έπαιζα τόσο ωραία μουσική, δέν χορεύατε, κ χορεύετε τώρα!".
Κάποτε στη ζωή δέν αρκεί η ομορφιά, τα ωραία λόγια, τα ειρηνικά μέσα, χρειάζεται κ δυναμική δράση.

Ἁλιεὺς καὶ ἰχθύες μεγάλοι καὶ βραχεῖς
Ἁλιεὺς ἐκ τῆς θαλάσσης τὸ πρὸς ἄγραν δίκτυον ἐκβαλὼν τῶν μὲν μεγάλων ἰχθύων ἐγκρατὴς γέγονε καὶ τούτους ἐν τῇ γῇ ἥπλωσεν· οἱ δὲ βραχύτεροι τῶν ἰχθύων διὰ τῶν τρυμαλιῶν διέδρασαν ἐν τῇ θαλάσσῃ.
Ὅτι εὔκολον ἡ σωτηρία τοῖς μὴ μεγάλως εὐτυχοῦσιν, τὸν δὲ μέγαν ὄντα τῇ δόξῃ σπανίως ἴδοις ἂν ἐκφυγόντα τοὺς κινδύνους.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας ψαράς έρριξε το δίχτυ με μεγάλα μάτια κ το τράβηξε στη στεριά. Μεγάλα ψάρια πιαστήκανε μές το δίχτυ, αλλα τα μικρά βγήκανε απο τα μάτια του διχτυού κ γλυτώσανε.
Συνήθως έτσι γίνεται στις μεγάλες ταραχές τις ιστορίας: οι πλούσιοι και διάσημοι υφίστανται τις συνέπειες, ενώ οι φτωχοί και ασήμαντοι περνούν τους δύσκολους καιρούς δίχως βλάβη. Τον μύθο αυτό αναφέρει ο Καζαντζάκης στο "ο Χριστός ξανασταυρώνεται".

Ἁλιεὺς καὶ σμαρίς
Ἁλιεὺς τὸ δίκτυον χαλάσας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀνήνεγκε σμαρίδα. Σμικρὰ δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν νῦν μὲν μὴ λαβεῖν αὐτήν, ἀλλ' ἐᾶσαι, διὰ τὸ σμικρὰν τυγχάνειν. "Ἀλλ ὅταν αὐξυνθῶ καὶ μεγάλη, φησί, γένωμαι, συλλαβεῖν με δυνήσῃ, ἐπεὶ καὶ εἰς μείζονά σοι ὠφέλειαν ἔσομαι." Καὶ ὁ ἁλιεὺς εἶπεν· "Ἀλλ' ἔγωγε ἄνους ἂν εἴην, εἰ τὸ ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος, κἂν σμικρὸν ᾖ, τὸ προσδοκώμενον, κἂν μέγα ὑπάρχῃ, ἐλπίζοιμι."
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἀλόγιστος ἂν εἴη ὁ δι' ἐλπίδα μείζονος τὰ ἐν χερσὶν ἀφεὶς σμικρὰ ὄντα.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας ψαράς έβγαλε απο τη θάλασσα μία μαρίδα. Του λέει: "είμαι ένα τόσο μικρό ψαράκι! Πόσο θα φάς απο εμένα; Άσεμε στη θάλασσα, κ ύστερα πιάσεμε όταν θα έχω μεγαλώσει". Αλλα ο ψαράς απάντησε: "ανόητος θα ήμουν να αφήσω το υπαρκτό κέρδος, έστω κ μικρό, για ένα μεγάλο κέρδος που είναι ακόμη ανύπαρκτο".

Ἁλιεὺς ὕδωρ τύπτων
Ἁλιεὺς ἔν τινι ποταμῷ ἡλίευε. Καὶ δὴ κατατείνας τὰ δίκτυα, ὡς ἐμπεριέλαβεν ἑκατέρωθεν τὸ ῥεῦμα, προσδήσας κάλῳ λινῷ λίθον, ἔτυπτε τὸ ὕδωρ, ὅπως οἱ ἰχθύες φεύγοντες ἀπροφυλάκτως τοῖς βρόχοις ἐμπέσωσι. Τῶν δὲ περὶ τὸν τόπον οἰκούντων τις θεασάμενος αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα, ἐμέμφετο ἐπὶ τῷ τὸν ποταμὸν θολοῦν καὶ μὴ ἐᾶν αὐτοὺς διαυγὲς ὕδωρ πίνειν. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· "Ἀλλ' ἐὰν μὴ οὕτως ὁ ποταμὸς ταράσσηται, ἐμὲ δεήσει λιμώττοντα ἀποθανεῖν."
Οὕτω καὶ τῶν πόλεων οἱ δημαγωγοὶ τότε μάλιστα ἐνεργάζονται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς στάσεις περιαγάγωσιν.

Στα νέα Ελληνικά

Κάποιος ψάρευε σε ένα ποτάμι· η μέθοδος ψαρέματος σε ποτάμι ήταν απο πανάρχαια χρόνια αυτός: έστησε ένα δίχτυ απο τη μιά όχθη του ποταμού μέχρι την άλλη, ωστε να μήν έχουν τα ψάρια διέξοδο, κ απο μιά μεριά χτυπούσε το νερό με μιά πέτρα: είχε την πέτρα δεμένη με ένα λινό σχοινί κ έτσι όταν την έρριχνε στο νερό την ξανατραβούσε για να την ξαναρίξει, κ έτσι χτυπούσε επανειλημμένα το νερό για να τρομάζουν τα ψάρια κ να ορμούν να πέφτουν στο στημένο δίχτυ. Οι άνθρωποι που έμεναν κοντά σε εκείνο το μέρος του παραπονέθηκαν οτι χαλνάει το ποτάμι κ θολώνει το νερό απο το οποίο πίνουν. Ο ψαράς απάντησε: "μά, έτσι βγάζω το ψωμί μου! άν δέν ταράζω με αυτόν τον τρόπο τον ποταμό, θα πεινάσω!".
Αυτή είναι η δουλειά των δημαγωγών: το δικό τους το ψωμί είναι να παγιδεύουν το λαό ταράζοντας τα ήρεμα νερά της κοινωνίας κ απλώνοντας ένα δίχτυ που πιάνει όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος, να μή μπορεί κανένας να ξεφύγει: αυτή είναι η έννοια του διχτυού απο τη μία όχθη μέχρι την άλλη.

συνεχίζετε …

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

το μέτρο των ιχθύων




Κάποιοι από τους αναγνώστες των κειμένων, γνωρίζοντας ότι ο Πυθαγόρας ήταν φυτοφάγος - μπορεί να θεωρήσαν, ότι ο ίδιος θέλησε να σώσει τα ψάρια που επέστρεψαν μετά την πρόβλεψη του, ξανά στο φυσικό τους περιβάλλον. Άλλοι μελετητές του θεωρούν ότι μιλά για την «κίστη ιχθύων», ή το «μέτρο των ιχθύων» γνωστό μαθηματικό πρόβλημα της εποχής του, αν και δεν δίνουν το αριθμό των ψαριών σ΄ αυτήν την ιστορία. Αν και δεν αναφέρεται σε αυτά τα αποσπάσματα, οι ψαράδες μέτρησαν 153 ψάρια.


Το μέτρο των ιχθύων ή η κίστη ιχθύων είναι γνωστά και ως Vesica Piscis ή Mandorla.  Ο Αρχιμήδης, στο έργο του "Η μέτρηση του κύκλου", αναφέρετε σε αυτήν την αναλογία (153/265), όπως συνιστά το «μέτρο του ψαριού», αυτή η αναλογία είναι μια αναπαράσταση του 1 / √3.

Άλλοι μπορεί να δουν το «μάτι του Ώρου»,



 τον ηλιακό οφθαλμό, το τρίτο οφθαλμό, την  κύστη ιχθύος (τομή κύκλων) κλπ …


άλλοι ένα αμύγδαλο- Μandorla στα ιταλικά -  ή το αυγό της δημιουργίας, άλλοι το αιδοίο της θεάς, κλπ.

Αναλόγως την οπτική τους. Στην ουσία είναι η γεωμετρική κατασκευή του αριθμητικού μέσου δύο ευθύγραμμων τμημάτων  καθώς η περιφέρεια του κάθε κύκλου περνάει από το κέντρο του άλλου. Το κοινό επίπεδο  των δύο κύκλων που ορίζει το σχήμα του αμυγδάλου.

 Προεκτείνοντας έχουμε - από την μια πλευρά-  και την «ουρά του ψαριού». Ένα σύμβολο που θα χρησιμοποιηθεί αργότερα ως σημάδι αναγνώρισης των πρώτων χριστιανών.

Οι πυθαγόριοι πίστευαν ότι μέσα από τον αριθμό μπορούσαν να προσεγγίσουν το σύνολο της δημιουργίας. Η κίστη των ιχθύων ήταν το σύμβολο της πρώτης εκδήλωσης που δημιουργεί την γέννηση σ΄ ολοκληρο το σύμπαν.


Μέσα στην κύστη μπορεί να βρεθεί το τρίγωνο, η τετράδα, η πεντάλφα και πολλά πολύγωνα. Μια κύστη, μια πραγματική «παγκόσμια» μήτρα-γεννήτρια.

 Προσθέτοντας δε, κι έναν τρίτο κύκλο, δημιουργείτε ένα τριπλό σύμβολο της τριάδος και συνεχίζοντας το πρότυπο δημιουργείται η εικόνα του λουλουδιού της ζωής ή του διχτυού του ψαρά…






Όμως στο προηγούμενο  κείμενο οι νεοπλατωνικοί Ιάμβλιχος και Πορφύριος μιλούν για την «σαγήνη»  που την τραβούν εκ του βυθού και φέρει φορτον- φορτίον ψαριών… 

Στα Ευαγγέλια έχουμε ανάλογες αναφορές για τα δίκτυα των ψαράδων μαθητών και την κίστη των ιχθύων. Στο Κατά Ιωάννην ο Ιησούς εμφανίζεται μετά την Ανάσταση του, για τρίτη φορά  στους μαθητές του. Εκείνοι έχουν βγεί να ψαρέψουν και την νύχτα δεν έχουν βγάλει ούτε ένα ψάρι.. του υποδεικνύει που θα βρουν μια καλή ψαριά και τους περιμένει στην ακτή – ώσπου να φερουν την ψαριά- η οποία αντίστοιχει σε 153 ψάρια -Ωσπου να ψαρέψουν ο ιδιος έχει ανάψει κάρβουνα και ψήνει ένα ψάρι… ενώ οι ίδιοι του έχουν δηλώσει πρωτύτερα, πριν το ψάρεμα,  ήδη ότι δεν έχουν κάτι για να φάει !!! 

Ιω. 21,3                        λέγει αὐτοῖς Σίμων Πέτρος· ὑπάγω ἁλιεύειν. λέγουσιν αὐτῷ· ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς σὺν σοί. ἐξῆλθον καὶ ἐνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον εὐθύς, καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ἐπίασαν οὐδέν.

Ιω. 21,3                                 Λέγει εις αυτούς ο Σιμων Πετρος· “πηγαίνω να ψαρέψω”. Λέγουν εις αυτόν και εκείνοι· “ερχόμαστε και ημείς μαζί σου”. Εβγήκαν, λοιπόν, προς την θάλασσαν, εμπήκαν αμέσως στο πλοίον και ήρχισαν να ρίπτουν τα δίκτυα. Εκείνη όμως την νύκτα δεν έπιασαν τίποτε.

Ιω. 21,4                        πρωΐας δὲ ἤδη γενομένης ἔστη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν· οὐ μέντοι ᾔδεισαν οἱ μαθηταὶ ὅτι Ἰησοῦς ἐστι.

Ιω. 21,4                                 Όταν δε πλέον έγινε πρωί, εστάθηκεν ο Ιησούς εις την παραλίαν. Οι μαθηταί όμως δεν αντελήφθησαν ότι αυτός είναι ο Ιησούς.

Ιω. 21,5                        λέγει οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· παιδία, μή τι προσφάγιον ἔχετε; ἀπεκρίθησαν αὐτῷ· οὔ.

Ιω. 21,5                                 Λέγει, λοιπόν, εις αυτούς ο Ιησούς σαν άγνωστος διαβάτης και με την συνηθισμένην τότε οικειότητα μεταξύ των ανθρώπων, “παιδιά, μήπως έχετε κανένα ψάρι για προσφάγι;” Του απήντησαν· “όχι· δεν έχομεν τίποτε”.

Ιω. 21,6                        ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· βάλετε εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου τὸ δίκτυον, καὶ εὑρήσετε. ἔβαλον οὖν, καὶ οὐκέτι αὐτὸ ἑλκύσαι ἴσχυσαν ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων.

Ιω. 21,6                                 Εκείνος τότε τους είπε· “ρίξτε το δίκτυ εις τα δεξιά μέρη του πλοίου και θα βρείτε ψάρια”. ‘Ερριξαν τότε το δίκτυ και έπιασαν τόσον πολλά, ώστε δεν ημπόρεσαν πλέον να σηκώσουν το δίκτυον και να το τραβήξουν επάνω στο πλοίον από το πλήθος των ψαριών.

Ιω. 21,7                        λέγει οὖν ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, τῷ Πέτρῳ· ὁ Κύριός ἐστι. Σίμων οὖν Πέτρος ἀκούσας ὅτι ὁ Κύριός ἐστι, τὸν ἐπενδύτην διεζώσατο· ἦν γὰρ γυμνός· καὶ ἔβαλεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν·

Ιω. 21,7                                 Ο μαθητής εκείνος, τον οποίον αγαπούσε ιδιαιτέρως ο Ιησούς, εθυμήθηκε τότε και άλλην, προ τριών ετών, θαυμαστήν αλιείαν πλήθους ψαριών και λέγει στον Πέτρον· “αυτός είναι ο Κύριος”. Όταν, λοιπόν, ο Σιμων Πέτρος ήκουσε ότι αυτός που στέκεται εκεί είναι ο Κύριος, έρριξε επάνω του και εζώστηκε τον επενδύτην. Διότι ήτο σχεδόν γυμνός κατά τας ώρας του ψαρέματος. Ερρίφθη εις την θάλασσαν, δια να έλθη όσον ημπορούσε συντομώτερα προς τον Κυριον.

Ιω. 21,8                        οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ τῷ πλοιαρίῳ ἦλθον· οὐ γὰρ ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλ᾿ ὡς ἀπὸ πηχῶν διακοσίων· σύροντες τὸ δίκτυον τῶν ἰχθύων.

Ιω. 21,8                                 Οι άλλοι όμως μαθηταί ήλθαν με το πλοιάριον, διότι δεν απείχαν πολύ από την ξηράν, αλλά περίπου διακόσιες πήχες, δηλαδή εκατό περίπου μέτρα. Και ήλθαν σύροντες το δίκτυ, που ήτο γεμάτο ψάρια.

Ιω. 21,9                        ὡς οὖν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον καὶ ἄρτον.

Ιω. 21,9                                 Αμέσως δε μόλις εβγήκαν εις την ξηράν, βρεγμένοι και πεινασμένοι, βλέπουν αναμμένα κάρβουνα σωρόν και επάνω εις αυτά ψάρι και κοντά εις την φωτιά ψωμί.

Ιω. 21,10                       λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐνέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ὧν ἐπιάσατε νῦν.

Ιω. 21,10                               Λεγει εις αυτούς ο Ιησούς· “φέρτε και από τα ψάρια, που επιάσατε τώρα”.

Ιω. 21,11                       ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· καὶ τοσούτων ὄντων οὐκ ἐσχίσθη τὸ δίκτυον.

Ιω. 21,11                               Ανέβηκε ο Σιμων Πετρος στο πλοιάριον και ετράβηξε εις την ξηράν το δίκτυ, γεμάτο από εκατόν πενήντα τρία μεγάλα ψάρια. Και ενώ τόσον πολλά και μεγάλα ήσαν τα ψάρια, δεν εσχίσθηκε το δίκτυον.

Ιω. 21,12                       λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· δεῦτε ἀριστήσατε. οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα τῶν μαθητῶν ἐξετάσαι αὐτὸν σὺ τίς εἶ, εἰδότες ὅτι ὁ Κύριός ἐστιν.

Ιω. 21,12                               Λέγει εις αυτούς ο Ιησούς· “ελάτε τώρα να φάτε το πρωϊνό σας φαγητό”. Κανείς δε από τους μαθητάς δεν ετολμούσε να τον εξετάση και να τον ερωτήση, ποιός είσαι συ, διότι όλοι εγνώριζαν πολύ καλά ότι αυτός είναι ο Κύριος.

Ιω. 21,13                       ἔρχεται οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ λαμβάνει τὸν ἄρτον καὶ δίδωσιν αὐτοῖς καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως.

Ιω. 21,13                               Έρχεται λοιπόν ο Ιησούς και παίρνει το ψωμί εις τα χέρια του και τους το εμοίρασε, επίσης δε και το ψάρι. 

Στο συγκεκριμένο απόσπασμα δίδεται ο αριθμός των ψαριών 153 και το δίχτυ που τους έχει αλιεύσει δεν έχει σκισθεί – εδώ μιλάμε για «δίκτυον» ενώ στα προηγούμενα κείμενα μιλούσαμε για «σαγήνην»..


Στο απόσπασμα όμως του Κατά Λουκάν 5 1-11, τα δίκτυα σχίζονται από τον όγκο των ψαριών, ενώ δεν αναφέρετε ο αριθμός τους !!!

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἑστὼς ὁ Ἰησοῦς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. Ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους.

Ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. Καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. Καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτα. Ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν Ἰησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, ὁμοίως δὲ καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν….

 Ἀπόδοση στη νεοελληνική:

Τον καιρό ἐκείνο, καθώς στεκόταν ὁ Ἰησοῦς κοντὰ εἰς τὴν λίμνην τῆς Γεννησαρέτ, εἶδε δύο πλοιάρια κοντὰ εἰς τὴν λίμνην, ἀλλ’ οἱ ψαράδες εἶχαν βγῆ καὶ ἔπλεναν τὰ δίχτυα. Ἐμπῆκε εἰς ἕνα ἀπὸ τὰ πλοιάρια τὸ ὁποῖον ἀνῆκε εἰς τὸν Σίμωνα καὶ τὸν παρεκάλεσε νὰ ἀπομακρυνθῇ λίγο ἀπὸ τὴν ξηράν. Τότε ἐκάθησε καὶ ἐδίδασκε τὰ πλήθη ἀπὸ τὸ πλοιάριον.

Μόλις ἔπαυσε νὰ μιλῇ, εἶπε εἰς τὸν Σίμωνα, «Πήγαινε εἰς τὰ βαθειὰ καὶ ρίξτε τὰ δίχτυα σας για ψάρεμα». Καὶ ὁ Σίμων ἀπεκρίθη, «Διδάσκαλε, ὅλην τὴν νύχτα ἐκοπιάσαμε χωρὶς νὰ πιάσωμε τίποτε. Ἀλλ’ ἐπειδὴ σὺ τὸ λές, θὰ ρίξω τὸ δίχτυ». Ὅταν τὸ ἔκαναν, ἔπιασαν πολλὰ ψάρια, καὶ τὸ δίχτυ τους ἄρχισε νὰ σχίζεται. Καὶ ἔκαναν νεύματα εἰς τοὺς συντρόφους των ποὺ ἦσαν εἰς τὸ ἄλλο πλοιάριον, νὰ ἔλθουν νὰ τοὺς βοηθήσουν· καὶ ἦλθαν καὶ ἐγέμισαν καὶ τὰ δύο πλοιάρια, ὥστε νὰ κινδυνεύουν νὰ βυθισθοῦν. Ὅταν ὁ Σίμων Πέτρος εἶδε τί ἔγινε, ἔπεσε εἰς τὰ γόνατα τοῦ Ἰησοῦ καὶ εἶπε, «Φύγε ἀπ’ ἐδῶ, Κύριε, διότι εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλός». Αὐτὸ τὸ εἶπε διότι ἐξεπλάγη καὶ αὐτὸς καὶ ὅλοι ὅσοι ἦσαν μαζί του μὲ τὰ ψάρια ποὺ ἔπιασαν, ἐπίσης καὶ ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου, οἱ ὁποῖοι ἦσαν συνεταῖροι τοῦ Σίμωνος. Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν Σίμωνα, «Μὴ φοβᾶσαι· ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ πιάνῃς ἀνθρώπους».



Στο Κατά Ματθαίον  ιγ’ 47

. 44 Ὁμοία ἐστὶν βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυμμένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψεν, καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγει καὶ πωλεῖ πάντα ὅσα ἔχει καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον. 45 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλοὺς μαργαρίτας· 46 εὑρὼν δὲ ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακεν πάντα ὅσα εἶχεν καὶ ἠγόρασεν αὐτόν. 47 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βληθείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγαγούσῃ· 48 ἣν ὅτε ἐπληρώθη ἀναβιβάσαντες ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν καὶ καθίσαντες συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἄγγη, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον. 49
Στο παραπάνω κείμενο το δίκτυ ή σαγήνη παραλληλίζεται με την  Βασιλεία των ουρανών,  που έχει πιάσει ένα σωρό ψάρια. Όταν γέμισε διάλεξαν τα καλά ψάρια και τα έβαλαν σε καλάθια ενώ τα άχρηστα τα πέταξαν έξω.. και κάπως έτσι θα γίνει και η επιλογή στο τέλος του αιώνα/κόσμου κλπ κλπ ..

συνεχίζετε …