Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Λευκοθέα ἐκλήθη ἡ Ἰνὼ ἀπὸ τοῦ θεῦσαι



H Ινώ και Λευκοθέα  είναι θυγατέρα του Κάδμου και της Αρμονίας, αδερφή της Σεμέλης, της Αγαύης και της Αυτονόης. Τροφός του Διονύσου, συζυγος του Αθαμαντος και μητέρα από το γάμο μαζί του των Λεάρχου και Μελικέρτη.


Etymologicum Genuinum, Etymologicum genuinum (littera λ)
Alphabetic letter lambda, entry 77, line 1

<Λευκός>· παρ τ λεύσσω τ βλέπω, διαφανς κα
λαμπρός.

<Λευκοθέα>: νώ. τι μμανς γενομένη δι το Λευκο
πεδίου θέουσα, στι περ τν Μεγαρίδα, αυτν ες τν
θάλασσαν ρριψεν. Μυρσίλος δ ο μόνην τν ν Λευκοθέαν
φησίν, λλ κα τς Νηρηίδας Λευκοθέας νομάζει.


Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum
Kallierges page 561, line 44


 <Λευκοθέα>: νώ· τι μμανς γενομένη,
δι το λευκο πεδίου θέουσα ( στι περ τν Με-
γαρίδα) αυτν ες τν θάλασσαν ρριψε. 

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum
Kallierges page 561, line 46

   Μυρσνος δ ο μόνον τν Λευκοθέαν ν φησν, λλ κα τς
Νηρηΐδας Λευκοθέας νομάζει.


Menecrates Hist., Fragmenta
Fragment 6, line 8

                 Κα τν μν ες Μέγαρα προσβρασθεσαν Μεγαρες νελόμενοι κα πολυτελς κηδεύσαντες κάλεσαν Λευκοθέαν· τν δ ες Κόρινθον Κορίνθιοι θά-
ψαντες Μελικέρτην γουσιν π' ατ γνα τ σθμια.


Scholia In Aristophanem, Scholia in vespas (scholia vetera, recentiora Tricliniana et Aldina)
Argumentum-dramatis personae-scholion sch vesp, verse 1413e, line 8

(2) π τ Μελικέρτ θεναι, κα τν μν Λευκοθέαν, τν δ Παλαίμονα μετονομασθναι.


Scholia In Homerum, Scholia in Odysseam (scholia vetera)
Book 5, hypothesis-verse 334, line 1

Λευκοθέη] Λευκοθέα κλήθη ν π το θεσαι, στι
δραμεν, δι το Λευκο λεγομένου πεδίου τς Μεγαρίδος.


Scholia In Homerum, Scholia in Odysseam (scholia vetera)
Book 5, hypothesis-verse 334, line 4

τν ατίαν τς διωνυμίας πέδωκεν, ν μν τε νθρωπος ν, τε δ
πεθεώθη, Λευκοθέα


Κατά μία μυθολογική εκδοχή η Ηρα αγανακτισμένη από την επίδειξη στοργής προς τον Διόνυσο εκ μέρους της Ινούς, ενέβαλε μανίας εις αυτήν και τον σύζυγό της, και μεν εκείνος φόνευσε τον Λεαρχόν κατα την μανίαν του, η δε Ινώ έρριψε το Μελικέρτη σε  λέβητα με καυτό νερό. Όταν συνήλθε παρέλαβε το πτώμα του γιού της και περιήλθε θρηνούσα στην Βοιωτία και την Μεγαρίδα και φθάνοντας στην Μοχουρίδα Πέτρα κοντά στις Σκυρωνίδες και έπεσε στην Θάλασσα. Εκεί ανέζησε ο Μελικέρτης και ανελθών και στην πλάτη δελφινιού έφθασε στον κορινθιακό Ισθμό, όπου λατρεύτηκε ως Παλαίμων. Η δε Ινώ κατά θερμήν παράκληση της Αφροδίτης προς τον Ποσειδώνα μετέβαλε υπόστασιν και ως θαλάσσια θεά πλέον ονομάσθη Λευκοθέα.  Προς τιμήν της Ινούς και του Μελικέρτου ως Λευκοθέας και Παλαίμονος θεσπίσθηκαν τα Ισθμια. 

Scholia In Pindarum, Scholia in Pindarum (scholia vetera)
Ode I hyp, scholion c, line 9

                                  
πόθεσις σθμίων

BD τελοντο μν ο παλαιο πάντες γνες πί τισι τετε-
λευτηκόσιν. τελετο γρ μν λυμπικς τ Δι δι τν
Πέλοπα, δ Πυθικς τ πόλλωνι δι τν δράκοντα, ν
πέκτεινεν ν Πυθο, δ σθμικς τ Ποσειδνι. στι δ
στορία ατη. νος κα θάμαντος παδες Λέαρχος κα
Μελικέρτης· τν μν δ Λέαρχον μανες θάμας πέ-
κτεινεν, ετα μήτηρ ατο καθκεν ατν ες λέβητα δατος
ζεστο, μανεσα δ κα ατ τ τελευταον λατο μετ το
Μελικέρτου ες θάλασσαν, κα γένετο μν ν μία τν
Νηρεΐδων, ς κα ποιητς μέμνηται (ε 433στι δ ατη
Λευκοθέα· δ Μελικέρτης μετεβλήθη ες δαίμονα· στι δ
οτος Παλαίμων. χορεύουσαι τοίνυν ποτ α Νηρεΐδες πε-
φάνησαν τ Σισύφ κα κέλευσαν ες τιμν το Μελικέρτου
γειν τ σθμια.
λλως. τν τν σθμίων γνα ο μν π Σίνιδι
τ Προκρούστ διαθεναί φασι τν Θησέα νελόντα ατν,
τε περ κα τος λλους, ς φησι Σοφοκλς (fr. 819) λέγων
περ ατο·  
 ς παρακτίαν
  στείχων νημέρωσα κνωδάλων δόν.
δ Σίνις Ποσειδνος πας, ς δένδρα κάμπτων, ετα συν-
δεσμν ες τατα τος παριόντας, θρόως φιες τ δένδρα,
οτω διέφθειρεν. ο δ π Μελικέρτ, τε τ σθμ ταφος
προσεπελάσθη, κα μεταξ λιμο τν Κορινθίων πόλιν κατα-
σχόντος, το θεο επόντος οκ λλην σεσθαι τν κακν
λύσιν τν κείνου κηδείαν κα τιμν δι' γνος πιταφίου·
τοτο δ πρς λίγον ποιησάντων τν Κορινθίων λιμς πάλιν
πέθετο, κα χρησεν θες αώνιον τν ες τν ρωα τιμν
πάρχειν, κα στέφανον σελίνου δι τ καταχθόνιον εναι τ
φυτόν· στερον μέντοι κα τ θε προσένειμαν τν γνα
ναλλξ πιτελοντες, κα πίτυϊ λοιπν στεφάνουν δι τν
πρς τν θάλασσαν μοειδίαν το φυτο κα δι τ καρπον
ατν εναι. σπερ τν θάλασσαν· δι κα τρύγετος· ετα
σημαίνοντες, ς οδν κέρδος τος νικσιν π το στεφάνου
πλν δόξης, περ κα ν λυμπί ποίησαν, κοτίν στεφα-
νοντες. πάντας δ εκότως τος γενομένους περηφάνους
κα γενναίους Ποσειδνος παδάς φασιν ο ποιητα, ες τ
τς θαλάσσης γριον κα ο σταθερν φορντες κκεθεν
τν εκόνα το τοιούτου λαμβάνοντες· περ κα μηρος
ποδηλν λέγει (Π 34)·
   γλαυκ δέ σ' τικτε θάλασσα
  πέτραι τ' λίβατοι, τι τοι νόος στν πηνής.  
ο δ κομίσαντες τ σμα το Μελικέρτου π τς Σχοινουν-
τίας. κε γρ ξερρίφη, μφίμαχος κα Δονακνος καλοντο.
λλως. τν τν σθμιονικν γνα τεθναί φασι
δι' ατίαν τοιαύτην. ν π θάμαντος ναιρεθναι μέλ-
λουσα, κατ μανίαν προανρημένου το υο ατς Λεάρχου,
κα ατ μανεσα, τν λοιπν παδα Μελικέρτην ρπάσασα
δι Γερανείας το ρους το Μεγαρικο φυγοσα κα στσα
π τς καλουμένης Μολουρίδος πέτρας λατο σν τ βρέφει
ες τν ποκειμένην θάλασσαν. ατος μν ον λόγος χει
ποτεθεσθαι, κα τν μν μετωνομάσθαι ντ νος Λευκο-
θέαν, τν δ ντ Μελικέρτου Παλαίμονα· τ δ το παιδς
σμα κκομισθν π δελφνος ες τν σθμν ερε Σίσυφος
τότε τς Κορίνθου βασιλεύων κα θαψε δι τν συγγέ-
νειαν· ν γρ θάμαντος πας. τεροι δ Σίσυφός τε κα
θάμας Αόλου παδες το Διός. κάλεσαν δ τν γνα
σθμια π το διείργοντος τς δύο θαλάσσας σθμο. στέφος
δέ στι το γνος πίτυς· τ δ νέκαθεν σέλινα κα ατο
ν στέφανος.
λλως. τ σθμια γεται τ Μελικέρτ. θάμαντος
μανέντος. δι χόλον τς ρας κα σφάξαντος να τν παί-
δων τν Λέαρχον, μέλλοντος δ μα ες ζέοντα λέβητα βαλεν
κα τν Μελικέρτην, προλαβοσα ν κλέπτει· διωκο-
μένη δ λλεται ες θάλασσαν μετ το παιδός· Νηρεΐδες δ  
ατν σωσαν, α κα θεν ατν ποίησαν· φανεσα δ μία
τ Σισύφ επεν γειν τν γνα. σιωπήθη δ πρς χρόνον
δι τος λστάς, Θησες δ λθν κάθηρε τος τόπους κα
γε δεύτερον.




Scholia In Homerum, Scholia in Odysseam (scholia vetera)
Book 5, hypothesis-verse 334, line 11

Κάδμου θυγάτηρ] δι τί ατη μόνη οκτείρει τν δυσσέα;
λύεται δ κ τς λέξεως. φησ γρ ατν νθρωπον εναι πρότε-
ρον. ς μοιοπαθς ον νθρωπος εκότως οκτείρει τν δυσσέα.
οκ ναντιοται ον Ποσειδνι. κκενος γρ οδεν τι δε σωθναι
ατόν. Q. λεε ατν ς νθρωπος γενομένη νώ. τι ν φιλο-
γύνης δυσσες, δ δι τν θάμαντα δυστύχησεν. V.
Λευκοθέη] Λευκοθέα κλήθη ν π το θεσαι, στι
δραμεν, δι το Λευκο λεγομένου πεδίου τς Μεγαρίδος. E.V.
τν ατίαν τς διωνυμίας πέδωκεν, ν μν τε νθρωπος ν, τε δ
πεθεώθη, Λευκοθέα. B.E.P.Q.T.
τ δ περ τν Λευκοθέαν οτως χει. θάμαντι συνκει ν,
κα παδες ατ γίνονται Λέαρχος κα Μελικέρτης. μανες δ θά-
μας δι τν μνιν ρας, τι θρεψε τν Διόνυσον ν, τν μν Λέαρχον ναιρε, μελλε δ κα τν τερον. ναλαβοσα δ ατν ν  φεύγει κα αυτν ες τν θάλασσαν ίπτει..

     …δι δ τν Διονύσου τροφν σν τ παιδ σοθέου τιμς λαχε, κα τ νόματα μετέβαλεν μν Λευκοθέα κληθεσα δι τ φυγν πεποισθαι δι το Λευκο πεδίου τς Μεγαρίδος, δ Παλαίμων δι τ συλλαμβάνεσθαι τος παλαίουσι κατ θάλασσαν


Συνεχίζετε 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου