Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

τὸν μυσαρὸν Ὠάννην, τὸν Ἀννήδωτον, ἐκ τῆς Ἐρυθρᾶς·

O ‘Οννης ή ‘Οννις– ‘Ονης ή Ονις θεωρείτε ότι είναι και ο Ο(ά)ννης ή Ω(ά)ννες ο θεόμορφος θεός των Σουμερίων και μετέπειτα των Ασσυρίων. Αντίστοιχα υπάρχει και Ωάνις-ιος, ποταμός της Σικελίας (Σταματάκου) Ηδη είδαμε την μορφή του Νινου/Νεβρώδ, όπως αυτή βρέθηκε σε επιτύμβια στήλη στην πόλη Νimroud, κατά τον  Layard ταυτίζεται  με την Νινοη/Νινου πόλη ή Νινευή. Είδαμε το όνομα που της δινόταν ως «Πόλη των ψαριών» εξού και η αμφίεση του Ηγέτη της και του Μέγα Ιεράρχη της Νίνου/Νεβρώδ. Ο ‘Ονος είναι δε και το όνομα του ψαριού γάδος.

 Η γιγαντιαία μορφή του Οάννες, βρέθηκε, από τον κ. Layard, στην Nimroud. Η κεφαλή του είναι καλυμμένη  με ψαροκεφαλή ως άλλη μίτρα και στους ώμους κάλυμα μανδύα ή πανωφόρι με έντονα στοιχεία αμφίεσης-απομίμηση ψαριών, περασμένο πάνω από τους ώμους του, τα πόδια του είναι ανθρώπινα και γυμνασμένα, το αριστερό του χέρι κρατάει μια πλούσια διακοσμημένη τσάντα,  ενώ  το δεξί του χέρι κρατά υψωμένο σαν σε πράξη  παρουσίασης, το μυστηριακό σύμβολο των Ασσυρίων τον κώνο- κωνάριο, κουκουνάρι!! (Curious myths of the Middle Ages (1876) Baring-Gould, S. (Sabine), 1834-1924

 Όμοια όπως και ο Διόνυσος φέρει κατά την λατρεία του τον θύρσο με το κουκουνάρι –κωνάριο στην κορυφή του (Θύρσος κλάδος ο παρά Διονύσω)
Με την ασσυριακή μορφή  του ανθρώπου-ψαριού, του Οάννη ή Ωάννη ταυτίζεται και με τον αστερισμό του Αιγόκερου ή της Αίγας, του κατσικιού με ουρά ψαριού. Λέγετε δε ότι το σύμβολο του Ζωδιακού κύκλου ήταν και  ένα έμβλημα του.

 

O Οάννης ή Ωάννης η ασσυριακή μυθική μορφή του μισού-ψαριού και μισού ανθρώπου θεωρείται ενας από τους δασκάλους της σοφίας στους Βαβυλώνιους. Η διπλή φύση που συνδέει τους κόσμους του πνεύματος και της ύλης, αποτελεί το αρχέτυπο του Αιγόκερου. Το άπειρο δυναμικό μέσω του ψαριού και η πνευματική ανάπτυξη μέσω του Κατσικιού. Όμοια επιπλέον στοιχεία  βρίσκουμε και το ενδιαφέρον έργο του κ. Layard, στο Nineveh-and-its-Remains.
Αναφέροντας τον Ωάννη δεν πρέπει να παραλείψουμε την παράδοση που διατηρείται από τον πολλόδωρο όπως αυτήν την έχει διασώσει ο Βηρωσσός.  Σύμφωνα με τον ιστορικό- όλα τα στοιχεία καταγράφονται στο έργο του Βηρωσσού «Βαβυλωνιακά» και αποσπάσματα τους στον Αβυδηνό που αναφέρονται στα «Ασσυριακά και Μηδικά» - εκτός από τις μυθικές παραδόσεις περιεχει και αξιόπιστες ιστορικές ειδήσεις,  σώθηκαν μόνο λίγα αποσπάσματα από τον Ιώσηπο, τον Αλέξανδρο τον Πολυΐστορα, τον Αβυδηνό, τον Ευσέβιο, τον Τατιανό και τον Σύγκελλο. Ο Βηρωσσός λοιπόν στα δύο πρώτα βιβλία αναφέρει κοσμολογικές παραδόσεις καθως και καταλόγους βασιλέων. Η κυρίως ιστορική αφήγηση αρχίζει στο τρίτο βιβλίο. Δίνει επίσης πληροφορίες για τις αστρονομικές και φιλοσοφικές γνώσεις των Βαβυλωνίων, ήταν Έλληνας μύστης της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου και δάσκαλος του Θαλή του Μιλήσιου που κατάφερε να αποκωδικοποιήσει 72 πινακίδες
αστρονομικού και  αστρολογικού έργου που αναφέρονταν στον θεό Βήλο.
 (δες Αέλιος Βαβέλιος και Νίνος υιός Βήλου ΙΙΙ)
 Στους καταλόγους των βασιλεων της Βαβυλώνας, γινεται αναφορά πρώτα απ΄όλα  τον Μυσαρό Οάννη /Ωάννη, τον Αννήδωτο ή Αννείδωτο. (Αννείδωτος = αφανής, ο αγνωστος, ο αθώρητος))
Ολη η διαδοχή αλλα και η σειρά των βασιλέων καθώς και τα χρόνια που βασίλεψαν ο καθένας τους καταγράφονται ως ιστορία, αντί για χρόνους όμως μετρά σε σάρους, νήρους και σώσσους. Ο σάρος διαρκεί 3.600 έτη, ο νήρος 600 και ο σώσσος 60 έτη.
Οι αναφορες του για τον Ωάννη, καθως και για μια σειρά άλλων ιχθυόμορφων ή δαιμονικών οντοτήτων (όπου δαιμων ο θεός, θεότητα, θεία δύναμη, ουράνιος, εξαίρετος, έξοχος,υπερφυσικός κλπ) , αναφέρουν ότι αυτές ως μορφές-δάσκαλοι  φαίνεται να καταφθάνουν από τη θάλασσα, και η εισοδός τους  γίνεται σε κάποια απομακρυσμένη περίοδο του πολιτισμού και των τεχνών στην Βαβυλωνία.

 Apollodorus Gramm., Fragmenta
Fragment 67e, line 20

Πρς τούτοις κα πολλόδωρος
μοίως τούτοις τερατευόμενος οτω λέγει· «Τατα μν
Βήρωσσος στόρησε, πρτον γενέσθαι βασιλέα λω-
ρον κ Βαβυλνος Χαλδαον· βασιλεσαι δ σάρους
δέκα, κα καθεξς λάπαρον κα μήλωνα τν κ
Παντιβίβλων· ετα μμένωνα τν Χαλδαον,
φ' ο φησι φανναι τν μυσαρν άννην,
τν ννήδωτον, κ τς ρυθρς·
[περ λέξανδρος προλαβν ερηκε φανναι
τ πρώτ τει· οτος δ μετ σάρους τεσσαράκοντα·
δ βυδηνς τν δεύτερον ννήδωτον μετ
σάρους εκοσιν ξ·] ετα Μεγάλαρον κ Παντιβίβλων
πόλεως, βασιλεσαι δ' ατν σάρους κτωκαίδεκα· κα
μετ τοτον Δάωνον ποιμένα κ Παντιβίβλων βασι-
λεσαι σάρους δέκα. Κατ τοτον πάλιν φησ φανναι
κ τς ρυθρς ννήδωτον τέταρτον τν
ατν τος νω χοντα διάθεσιν κα τν χθύος πρς
νθρώπους μίξιν. Ετα ρξαι Εεδώραχον
κ Παντιβίβλων, κα βασιλεσαι
σάρους κτωκαίδεκα. π τούτου φησν λλον φανναι
κ τς ρυθρς θαλάσσης μοιον κατ τν χθύος πρς
νθρωπον μίξιν, νομα δάκων. Τού-
τους δέ φησι πάντας τ π άννου κεφαλαιωδς η-
θέντα κατ μέρος ξηγήσασθαι. [Περ τούτου βυ-
δηνς οδν επεν.] 

  Abydenus Hist., Fragmenta
Fragment 1, line 11
ΑΣΣΥΡΙΑΚΑ ΚΑΙ ΜΗΔΙΚΑ.
1.1
 Syncellus: <κ τν βυδηνο Περ
τς τν Χαλδαίων βασιλείας.> Χαλδαίων μν
τς σοφίης πέρι τοσατα. Βασιλεσαι δ τς χώρας
πρτον λέγεται λωρον, τν δ πρ ωυτο λόγον
διαδοναι τι μιν το λε ποιμένα θες ποδείξαι.
Βασιλεσαι δ σάρους δέκα. Σάρος δέ στιν ξακόσια
κα τρισχίλια τεα, νρος δ ξακόσια, σσσος δ
ξήκοντα. Μετ δ τοτον λάπαρον ρξαι σάρους
τρες, μεθ' ν μίλλαρος κ πόλεως Παντιβίβλιος
βασίλευσε σάρους ιγʹ. φ' ο
δεύτερον ννήδωτον τν θάλασσαν ναδναι παραπλή-
σιον άνν τν δέαν μιδαίμονα
Beros(s)us Astrol., Hist., Fragmenta
Fragment 1a, line 29

ν δ τ Βαβυλνι πολ πλθος νθρώπων γενέσθαι λ-
λοεθνν κατοικησάντων τν Χαλδαίαν· ζν δ ατος
τάκτως σπερ τ θηρία.
3. ν δ τ πρώτ νιαυτ φανναι κ τς ρυ-
θρς θαλάσσης κατ τν μοροντα τόπον τ Βαβυλω-
νί ζον φρενον νόματι άννην,
καθς κα πολλόδωρος στόρησε, τ μν λον σμα
χον χθύος, π δ τν κεφαλν παραπεφυκυαν λλην
κεφαλ
ν ποκάτω τς το χθύος κεφαλς, κα πόδας
μοίως νθρώπου, παραπεφυκότας δ κ τς ορς το  
χθύος· εναι δ ατ φωνν νθρώπου, τν δ εκόνα
ατο τι κα νν διαφυλάσσεσθαι· τοτο δ, φησ, τ
ζον, τν μν μέραν διατρίβειν μετ τν νθρώπων,
ο
δεμίαν τροφν προσφερόμενον, παραδιδόναι τε τος
νθρώποις γραμμάτων κα μαθημάτων κα τεχνν
παντοδαπν μπειρίαν, κα πόλεων συνοικισμος κα
ερν δρύσεις, κα νόμων εσηγήσεις κα γεωμετρίαν
διδάσκειν, κα σπέρματα κα καρπν συναγωγς πο-
δεικνύναι, κα συνόλως πάντα τ πρς μέρωσιν νή-
κοντα βίου παραδιδόναι τος νθρώποις. π δ το
χρόνου κείνου οδν λλο περισσν ερεθναι. Το
δ λίου δύναντος τ ζον τουτον (τοτο s. τουτί?)
άννην δναι πάλιν ες τν θάλασσαν, κα τς νύκτας
ν τ πελάγει διαιτσθαι· εναι γρ ατ μφίβιον.
στερον δ φανναι κα τερα ζα μοια τούτ, περ
ν ν τ τν βασιλέων ναγραφ φησι δηλώσειν. Τν
δ άννην περ γενες κα πολιτείας γράψαι κα πα-
ραδοναι τόνδε τν λόγον τος νθρώποις

 Σύμφωνα με τον ιστορικό Βηρρωσσό, εμφανίστηκε έξω από το Ερυθραίας ή Περσικό Κόλπο, ένα ον προικισμένο με ανθρώπινο λόγο, που ονομάζεται  Ωάννης ή Oννη, ή Ωήν κατα τον Πατριάρχη Φώτιο. Ο Ωάννης περιγράφεται ότι είχε σώμα ψαριού, έβγαινε από την θάλασσα και κατά την διάρκεια τής ημέρας δίδασκε τους ανθρώπους: «γραμμάτων και μαθημάτων και τεχνών παντοδαπών εμπειρίαν, και πόλεων συνοικισμούς και ιερών ιδρύσεων και νόμων εισηγήσεις και γεωμετρίαν διδάσκειν και σπέρματα και καρπών συναγωγάς υποδεικνύναι, και συνόλως πάντα τα προς ημέρωσιν βίου παραδιδόναι τοις ανθρώποις». Το σώμα του ήταν σαν εκείνο του  ψαριού. Αλλά κάτω από το κεφάλι του ψαριού βρίσκεται η μορφή ενός άνδρα, καθώς και μέλη - πόδια και χέρια ανδρός. Η φωνή του και η γλώσσα του είναι ανθρώπινη. Κατά τη διάρκεια της ημέρας ανέθεσε στους Χαλδαίους να μάθουν γράμματα και  όλες τις τέχνες και τις επιστήμες, διδάσκοντάς τους να χτίσουν  ακόμα και ναούς, αλλά τη νύχτα βυθίζόταν και πάλι στη θάλασσα, καθώς ήταν αμφίβιο.
  Πέντε τέτοια τέρατα, κατά τ’ αλλους συγγραφείς εφτά σοφοί εκπολιτιστές διγενείς ή δίμορφροι εμφανίστηκαν σε διαφορετικές εποχές στην Βαβυλωνία, και ονομάζονταν  Αννήδωτοι. Ο πρώτος που εμφανίσθηκε πήρε το όνομά του Μυσαρού Ωάννην και ο τελευταίος ήταν ο Ωδάκων .

Και φυσικά η έκπληξη ειναι δεδομένη, συγκρίνοντας την αρχαιολογική ανακάλυψη του Layard με το κείμενο του Βησσωρού και αν εξετάσουμε και δούμε  οτι η περιγραφή του ιστορικού ταιριάζει απόλυτα με την απεικόνιση στην επιτύμβια στήλη του Νεβρώδ/Νίννου - Ωάννη, Αννείδωτου.
συνεχίζετε ..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου