Φερρεφάττης παρὰ τὸ φέρβειν τὴν φάτταν

Μέχρι σήμερα είδαμε τις συνδέσεις Διονύσου με τον Νιννο-Νίνο/Νεβρώδ και τώρα τελευταία με την άλλη μορφή του πρώτου συζύγου της Σεμιράμιδος  του Οννη ή ‘Οννι, ‘Ονη ή Ονι, Ωνη –Ο(ά)ννη ή Ω(ά)ννες καθώς και  τὸν μυσαρὸν Ὠάννην, τὸν Ἀννήδωτον, ἐκ τῆς Ἐρυθρᾶς, αλλά και τον ‘Ωην, τον γεννηθέντα εκ του πρωτογόνου Ωού.

Επίσης η σύνδεση με τον Ανείδωτο τον Ωάννην – που εκτός από την μορφή του Ωάννες, είδαμε, ότι το όνομα του στα θεολογικά κείμενα ερμηνεύεται ως Περιστέρι/α, ας κρατήσουμε στην άκρη του νου μας και την σύνδεση του Ανείδωτου με τις παραπλήσιες έννοιες και του Αθέατου, Άφαντου, Εξαφανισμένου, α-όρατου, κρυφού… έννοιες που αποδίδονται και στον Άδης/Αιδης/Αιδωνεύς, αλλά και ως ιδιότητες που αποδίδονται επίσης στον Άδωνη που εξαφανίζεται και χάνεται, αλλά και στον Θαμμούζ/ Ντουμούζ κλπ – σύζυγο-εραστή της μεγάλης μητέρας. Δες και παλαιότερα κείμενα.

Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Partitiones (= Ἐπιμερισμοί) [Sp.?] (e codd. Paris. 2543 + 2570)
Page 184, line 16

Τὰ δὲ μὴ παρὰ τὸ ἀεὶ, διὰ τοῦ ἰῶτα γράφονται· οἷον·
ἀΐδιος· ἀΐδηλος, ὁ ἀφανής· Ἀϊδωνεὺς, ὁ Ἅιδης· Ἀΐδης

Philoxenus Gramm., Fragmenta
Fragment 418*, line 4

<Ἀϊδνός>· εἴδω, τὸ βλέπω ἢ φαίνω, ῥηματικὸν  
ὄνομα ἰδνὸς καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α ἀϊδνός, ὡς στίλβω στιλπνός·
ἐξ οὗ καὶ Ἀϊδωνεύς, ὁ Ἅιδης, εἰς ὃν οὐκ ἔστιν ἰδεῖν. 

 Όμοια με βάση το παραπάνω κείμενο ο Άδης/Αιδης/Αιδωνεύς είναι κάποιος που δεν μπορείς να δεις, αθέατος, άφαντος, εξαφανισμένος, α-όρατος, κρυφός, ο ανείδωτος

Συνεχίζοντας λοιπόν θα περάσουμε στην σύνδεση του Πρωτογόνου Ωήν με τον Ζαγρέα, τον Πρώτο Διόνυσο.

Πρωτόγονη ονομάζετε και η Περσεφόνη- δες προηγούμενο κείμενο καθώς και Ζαγρεῦ τε θεῶν πανυπέρτατε πάντων

 O Πρώτος Διόνυσος Ζαγρεύς θεωρείται ότι είναι γέννημα του Διός και της Δήμητρας-Κόρης- Φθερσεφόνη-  που είναι και μια ακόμη ονομασία της Περσεφόνης.  Προκύπτει από το φθείρειν = χαλώ, αφανίζω, καταστρέφω, λιώνω, διακορεύω κλπ και φονεύω = σκοτώνω, θανατώνω, δολοφονώ.

Φθερσέφασσα ή Φερσεφαττα ή  Φερσέφασσα  είναι  μερικές  ακόμη ονομασίες της Περσεφόνης και δηλώνει  ως Φερέπαφα και τον/την Επαφ-ο/ήν με τον/την Θεό.

 

Η αναφορά στην Περσεφόνη δεν είναι τυχαία,  όχι μόνο ως μητέρα του Πρώτου Διονύσου - Ζαγρέα  αλλά και με μια ακόμα από τις ερμηνείες της, αυτή της Φάσσας, της Φερρεφατης/ Φερρεφάτας /Φερέπαφα δηλαδή  αυτής που τρέφει/βόσκει/μεγαλώνει το μεγάλο αγριοπερίστερο.

Porphyrius Phil., De abstinentia
Book 4, section 16, line 34

…τὴν μὲν Ἄρτεμιν λύκαιναν, τὸν δὲ Ἥλιον σαῦρον, λέοντα, δράκοντα,

ἱέρακα, τὴν δ' Ἑκάτην ἵππον, ταῦρον, λέαιναν, κύνα.

τῆς δὲ Φερρεφάττης παρὰ τὸ φέρβειν τὴν φάτταν  (φέρβω = βόσκω, τρέφω, φυλάσσω, σώζω και διατηρώ την φάσσαν = το μέγαλο αγριοπερίστερο)

φασὶν οἱ πολλοὶ τοὔνομα τῶν θεολόγων· ἱερὸν γὰρ

αὐτῆς ἡ φάττα. διὸ καὶ αἱ τῆς Μαίας ἱέρειαι ταύτην

αὐτῇ ἀνατιθέασι. Μαῖα δὲ ἡ αὐτὴ τῇ Φερσεφόνῃ ὡς  

ἂν μαῖα καὶ τροφὸς οὖσα· χθονία γὰρ ἡ θεὸς καὶ

Δημήτηρ ἡ αὐτή.

Η Σεμιράμιδα, ειδαμε, ότι είναι αυτή που φέρει τον τίτλο της σωσμένης και μεγαλωμένης εκ των περιστερών και μάλιστα εκ των άγριων περιστερών και τελικά είναι αυτή που εξαφανίζεται και χάνεται ως περιστερά – Αναληφθείσσα – μετά τον θάνατό της.

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Π – Ω)
Alphabetic letter sigma, entry 406, line 1

<Σεμίραμις>· περιστερὰ ὄρειος Ἑλληνιστί

Σεμίραμις από των περιστερών (σωσμένη, μεγαλωμένη κλπ) αλλα και η περιστερά ή όρειος…Όμως και Ιωνάς, Ιωάννης/Ιωάννα ερμηνεύονται ως περιστερά

Η άλλη ερμηνεία του όνοματος της  Σεμιράμιδος που θεωρειτε  εξελληνισμένη μορφή του ακκαδικού ονόματος "Sammur-amat", σημαίνει "δώρο της θάλασσας"

Ο Nimrud/Νεμρώδ/Ωάννη είχε εκπροσωπηθεί στο διπλό ρόλο του Συζύγου αλλα και του Νινία γιου τους με τη Σεμιράμιδα ενώ το ότι εκείνη είναι η περιστερά που φέρει/ κρατά το κλάδο της ελιάς είναι το σύμβολο του απογόνου που παράγεται μέσω «παρθενογένεσης» αλλά και της δημιουργίας και της «συνέχειας»  εκ του ιδίου δέντρου ζωής.

Περισσότερα σε προηγούμενο κείμενο Περιστερὰ ὄρειος 

 Plato Phil., Cratylus
Stephanus page 404, section d, line 8

                    Φερέπαφα” οὖν διὰ τὴν σοφίαν καὶ τὴν
<ἐπαφὴν> τοῦ <φερομένου> ἡ θεὸς ἂν ὀρθῶς καλοῖτο, ἢ
τοιοῦτόν τι – δι' ὅπερ καὶ σύνεστιν αὐτῇ ὁ Ἅιδης σοφὸς
ὤν, διότι τοιαύτη ἐστίν – νῦν δὲ αὐτῆς ἐκκλίνουσι τὸ ὄνομα
εὐστομίαν περὶ πλείονος ποιούμενοι τῆς ἀληθείας, ὥστε
“Φερρέφατταν” αὐτὴν καλεῖν.

Και μετά τις επιπλέον συνάψεις ας επανέρθουμε στο θέμα του Ω-Ην και του Ωού.

Η γέννηση εκ του Ωού. Ωόν ή ώεον, ώιον και ο Χρόνος εγέννησεν ωόν κατά τους Ορφικούς. Και εκ της γονιμοποιήσεως του Ωού εγεννήθη ο Φάνης – Ερως. Τον οποίον οι Ορφικοί τον ονομάζουν Πρωτόγονον και τον ταυτίζουν με τον Φάνη Ηρικεπαίον.

Ομοια και στον Πρόκλο, στο «Εις τον Τίμαιο Πλάτωνος και στα σχόλια του 

Proclus Phil., In Platonis Timaeum commentaria
Volume 1, page 306, line 14

       τούτους οὖν τοὺς τρεῖς νόας καὶ δημιουργοὺς ὑποτί-
θεται καὶ τοὺς παρὰ τῷ <Πλάτωνι> [Tim. 40E s] τρεῖς
βασιλέας καὶ τοὺς παρ' <Ὀρφεῖ> [frg. 74. 85 p. 186] τρεῖς,
Φάνητα καὶ Οὐρανὸν καὶ Κρόνον, καὶ ὁ μάλιστα παρ' αὐ-
τῷ δημιουργὸς ὁ Φάνης ἐστίν.

Δηλαδή τρεις είναι οι νόες και δημιουργοί υποτίθεται και στους Πλατωνικούς, τρείς βασιλείς και παρά των Ορφικών, τρεις Φάνης, Ουρανός και Κρόνος και μάλιστα παρ αυτώ δημιουργός ο Φάνης…

Proclus Phil., In Platonis Timaeum commentaria
Volume 1, page 336, line 15

πάλαι γὰρ ὁ <θεολόγος> [frg. 71] ἔν τε τῷ Φάνητι τὴν
δημιουργικὴν αἰτίαν ἀνύμνησεν· ἐκεῖ γὰρ ἦν τε καὶ προῆν,
ὥσπερ ἔφη καὶ αὐτός,
  <Βρόμιός τε μέγας καὶ Ζεὺς ὁ πανόπτης>,
ἵνα δὴ τῆς διττῆς δημιουργίας ἔχῃ τὰς οἱονεὶ πηγάς· καὶ
ἐν τῷ Διὶ τὴν παραδειγματικήν· Μῆτις γὰρ αὖ καὶ οὗτός
ἐστιν, ὥς φησι
 <καὶ Μῆτις πρῶτος γενέτωρ καὶ Ἔρως πολυτερπής>,
αὐτὸς δὲ ὁ Διόνυσος καὶ Φάνης καὶ Ἠρικεπαῖος συνεχῶς
ὀνομάζεται. 

Κατά την παλαιάν εποχή ο Θεολόγος -Ορφεύς- στον  Φάνητα εξύμνησε την δημιουργική αιτία - τον αίτιον της δημιουργίας). Διότι εκεί υπήρχε και προυπήρχε καθώς λέγει και αυτος - Ορφεύς: "Ο μέγας Βρόμιος και ο Ζεύς που βλέπει τα πάντα" και παρεμβάλλων ολίγα προσθέτει τον στίχο : 

Και ο/η Μήτις ο πρώτος δημιουργός, πρώτος γεννήτωρ και ο Ερως είναι αυτος που παρέχει πολλές τέρψείς και αυτός ο Διονυσος, και ο Φάνης ο οποίος Ηρικεπαίος συνεχώς ονομάζεται

συνεχίζετε …