ἴνη καὶ δίνη, ἡ μετὰ δυνάμεως συστροφή...

Αφού πήραμε μια εικόνα από τις  πραγματικές ερμηνείες της Ινούς ως κόρης αλλά και κόρης του ματιού και ταυτόχρονα της δυνατής, ή αυτής που εν-δυναμώνει – το παιδί/ βρέφος και κατά συνέπεια είναι αυτή που τρέφει και μεγαλώνει τον Διόνυσο, ακόμα και ως παραμάνα/τροφός και συγχρόνως αδελφή της μητέρας του  ή ακόμα και ως ακτίδος, ή και ως ίνας κλπ ας προχωρήσουμε και στις ερμηνείες της Λευκοθέας ή Λευκοθόης … για να δούμε και μερικές ακόμα αφανής εκ του ονόματος ερμηνείες που θα μας οδηγήσουν και στην απόλυτη σύνδεση με τον «υγρό/νερένιο ή αν θελετε Λυμναίο αλλά και Υδραίο ΔΙΟΝΥΣΟ …

Καταρχήν έχουμε την Λευκοθέα – λευκή θεά την Ινώ, την κόρη του Κάδμου που λατρεύεται ως ευεργετική και Σώτειρα θαλάσσια θεά…

Την Λευκο-θοη όνομα που δίδεται στην Λευκοθέα κατά τα΄αλλους το όνομα της αντιπάλους της Κλυτίας που είναι ερωμένη του Ήλιου και μεταμορφώθηκε σε ηλιοτρόπιο

Της Λευκο-νόης θυγατέρας του Μινύα…

Της Λευκ-ώνης θυγατέρας του Αφείδαντος εκ της Τεγέας

Της Λευκ-ώνης συζύγου του Κυανίππου

Της Λευκο-φρυνης Αρτέμιδος που ήδη είδαμε κλπ

Και τα υπόλοιπα ονόματα που αποδίδονται στην Λευκοθέα ως ΗΜΙ-Θεας και ΑΜΦΙ-Θέας.

Η σύνδεσή τους με την θάλασσα και τις θαλάσσιες θεότητες καθώς και τις διακυμάνσεις της θάλασσας δίδονται εκτός από τους μύθους που την συνδέουν με τις λάρνακες, που ήδη είδαμε,  αλλά και με τις παρακάτω λεξικολογικές και γραμματολογικές ερμηνείες. 

Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον – ζειαί)
Alphabetic entry epsilon, page 553, line 5

<Εὐδίνητον> <Jo. Damasc. Canon. iamb. 3, 122>· σημαίνει τὸ

εὔστροφον· γέγονε δὲ παρὰ τὸ εὖ μόριον καὶ τὸ δίνη, ὃ σημαίνει τὴν

συστροφήν, εὔδινος, καὶ ἐξ αὐτοῦ εὐδινῶ εὐδινήσω εὐδίνηκα εὐδίνημαι

εὐδίνησαι εὐδίνηται, καὶ <ἐξ αὐτοῦ εὐδίνητος καὶ> τὸ οὐδέτερον εὐδί-

νητον. δίνη δὲ παρὰ τὸ ἴω, τὸ πορεύομαι, ἴνη καὶ δίνη.

 τὸ οὐδέτερον δῖνος τοῦ δίνου<ς> τοῖς δίν⟦ες⟧ι καὶ τροπῇ τοῦ <ε> εἰς <ο> καὶ πλεονασμῷ τοῦ <ι> <ibid. 127> “δίνοισιν”, ἤγουν τοῖς ἐγκάτοις.

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum
Kallierges page 276, line 47

 <Δίνη>: Ἡ συστροφή· ἐκ τοῦ δεύω, τὸ βρέχω,

δεύνη· καὶ ἀποβολῇ τοῦ ε, καὶ τροπῇ τοῦ υ εἰς ι,

δίνη. Ἢ παρὰ τὸ Ζεὺς Διὸς δίη· καὶ πλεονασμῷ

τοῦ ν, δίνη. Ἢ ἀπὸ τοῦ ἴς ἰνὸς, ἡ δύναμις, ἴνη καὶ

δίνη, ἡ μετὰ δυνάμεως συστροφή. Ἢ ἐκ τοῦ εἰλῶ,

τὸ συστρέφω, γίνεται ἴλη καὶ δίνη.  

....

 <Διονῦς>: Ὁ γυναικίας καὶ πάνθηλυς.

 

Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam
Volume 1, page 228, line 17

 καὶ διὰ τοῦ λευκοῦ πεδίου τῆς Μεγαρίδος θεύσασα ὅ ἐστι δραμοῦσα, ὅθεν καὶ Λευκοθέα ἐκλήθη, συγκατέῤῥιψεν ἑαυτὴν τῷ βασταζομένῳ παιδὶ ἐς θάλασσαν.

Εκτός λοιπον από Λευκοθέα ή Ινώ ονομάζεται και Βύνη/δίνη είναι η ίδια με όλες τις ιδιότητες της θάλασσας η ίδια η σκληρή Βύνη/Δίνη των θαλασσών…αλλα και οχι μόνο καθώς το ονομα της ήδη δηλώνει και την Ακτίδα και τις ηλιακές και ενεργειακές δίνες...

Theognostus Gramm., Canones sive De orthographia
Section 106, line 3

Βύνη ἡ Λευκοθέα Ἴνω·

Etymologicum Genuinum, Etymologicum genuinum (ἀνάβλησις – βώτορες)
Alphabetic letter beta, entry 292, line 1

                                                          ηdn. ιι 351, 9.
 <Βύνη> (Lycophr. 107)· ἡ Λευκοθέα, ἡ Ἰνώ, οἷον   Βύνης καταλέκτριαι αὐδηέσσης.

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum
Kallierges page 217, line 5

 <Βύνη>: Ἡ Λευκοθέα, ἡ Ἰνώ· οἷον,  Βύνης καταλέκτριαι αὐδηέσσης.

Εἴρηται παρὰ τὸ εἰς βυθὸν δύνειν, βυθοδύνη· καὶ

κατὰ συγκοπὴν, Βύνη· ἢ παρὰ τὸ δύνω, δύνη, ἡ

καταδῦσα εἰς θάλασσαν, καὶ βύνη, κατὰ τροπήν.

Ἄλλοι θαλάμη, ἢ πεύκη, ὡς παρὰ Λυκόφρονι.

Βύνη όμως ονομάζεται εκ του εις βυθόν δύνειν  δηλαδή χώνεται βαθιά στον βυθό, βουτά βαθιά, βυθίζεται ή δύει βασιλεύει, εισχωρεί, εισέρχεται, μπαίνει κρυφά, διεισ-δύει στο βυθό κλπ…

Βυθοδύνη μπορεί να δηλώνει και τον βυθοδρομέα, κάποιον που τρέχει προς το βυθό, ή βυθίζεται γρήγορα ή καταποντίζεται ή βουλιάζει…

Scholia In Lycophronem, Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae)
Scholion 107, line 10

  EM 217₅ (EG 117₈) <Βύνῃ> τῇ Δύνῃ Λευκοθέᾳ τῇ Ἰνοῖ παρὰ τὸ δύω τὸ κολυμβῶ s⁴ ὡς ἕτεροί φασιν ἐγὼ δὲ παρὰ τὸ βύω τὸ κρύπτω, ὅθεν καὶ βύθος καὶ Βύνη.

Βύω στουπώνω, παραγεμίζω, μπουκώνω, χώνω, κρύπτω κλπ

Etymologicum Genuinum, Etymologicum genuinum (littera λ)
Alphabetic letter lambda, entry 77, line 1

<Λευκός>· παρὰ τὸ λεύσσω τὸ βλέπω, ὁ διαφανὴς καὶ λαμπρός.
<Λευκοθέα>: ἡ Ἰνώ.

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum
Kallierges page 561, line 44

 <Λευκοθέα>: Ἡ Ἰνώ· ὅτι ἐμμανὴς γενομένη, διὰ τοῦ λευκοῦ πεδίου θέουσα (ὅ ἐστι περὶ τὴν Με-
γαρίδα) ἑαυτὴν εἰς τὴν θάλασσαν ἔρριψε.

Etymologicum Symeonis, Etymologicum Symeonis (ἀνακωχῆς – βώτορες)
Volume 1, page 514, line 30

  gen. 290.  <Βύνη> (Call. Fr. 745)· ἡ Λευκοθέα, ἡ Ἰνώ· εἴρηται – καὶ συγκοπῇ Βύνη.

Το Βύνη μετατρέπεται από το  ρήμα δύνω σε  δύνη

To δύνω ως τύπος φαίνεται να  προέρχεται από τα παρακάτω ρήματα

1. δύναμαι (to be able): pres imperat mp 2nd sg
2. δῡνω,δύω 2 (cause to sink): aor subj act 1st sg

Δύναμαι δηλαδή μπορώ, είμαι σε κατάσταση, έχω δύναμη, είμαι δυνατός, αξίζω, αντιστοιχώ, ισοδυναμώ, περνώ, δηλώνω, σημαίνω, εμφαίνω, είμαι ίσος κλπ …

Δύνω, δύω είδαμε παραπάνω, χώνω βαθιά, βουτώ, βυθίζω, δύω, βασιλεύω, εισχωρώ, μπαίνω, βουτώ, βουλώνω, μπαίνω κρυφά, εισδύω, διεισδύω, τρυπώνω, περιβάλλομαι κλπ

Θαλάμη – τρύπα, φωλιά υδρόβιου ζώου, φωλιά ζώου, θάλαμος, σπηλιά κλπ

Η πεύκη το γνωστό δέντρο του πεύκου αλλά και η δάδα, ο πυρσός…

Όμως εκτός από τις παραπάνω ερμηνείες της Ινούς/Λευκοθέας ως Βύνης/Δύνης θα πρέπει να εξετάσουμε και τη ΒΥΝΗ ως το ψημένο κριθάρι που χρησιμοποιείται σήμερα για την παραγωγή της μπίρας.

 Ήδη από το μύθο και τα κείμενα του Απολλόδωρου η Ινώ ως δεύτερη  σύζυγος του Αθάμαντα, βασιλιά των Θηβών θεωρείται μητρυιά του Φρίξου και της Έλλης, (παιδιά του Αθάμαντα και της πρώτης συζύγου του Νεφέλης). Για να απαλλαγεί από τα ανεπιθύμητα γι' αυτή παιδιά, η Ινώ σκέφθηκε την εξής πλεκτάνη: έπεισε τις γυναίκες της χώρας να φρύξουν/ καβουρδίσουν/ψήσουν τους σπόρους του σιταριού πριν να τους σπείρουν

Οι καβουρδισμένοι σπόροι όμως δεν φύτρωναν και η χώρα πείνασε. Για να απαλλαξεί τη Βοιωτία από τον λιμό, το Μαντείο των Δελφών διέταξε να θυσιασθεί στον Δία ο Φρίξος. Στην πραγματικότητα, η Ινώ είχε δωροδοκήσει τους άνδρες που είχαν σταλθεί στο μαντείο, για να πουν αυτό το ψέμα. Ο Αθάμας όμως πληροφορήθηκε την απάτη της Ινούς και την κατεδίωξε για να τη σκοτώσει. Τότε η Ινώ έπεσε μαζί με τον γιο της στη θάλασσα.

Έτσι το όνομα της Ινούς ως Βύνης μπορεί να δηλώνει ταυτοχρονα και την αληθινή σημασία  του ψημένου ή φριγμένου Καρπού/Κριθαριού…

Pseudo-Apollodorus Myth., Bibliotheca (sub nomine Apollodori)
Chapter 1, section 80, line 2

  τῶν δὲ Αἰόλου παίδων Ἀθάμας, Βοιωτίας δυνα-

στεύων, ἐκ Νεφέλης τεκνοῖ παῖδα μὲν Φρίξον θυγα-

τέρα δὲ Ἕλλην. αὖθις δὲ Ἰνὼ γαμεῖ, ἐξ ἧς αὐτῷ

Λέαρχος καὶ Μελικέρτης ἐγένοντο. ἐπιβουλεύουσα δὲ

Ἰνὼ τοῖς Νεφέλης τέκνοις ἔπεισε τὰς γυναῖκας τὸν

πυρὸν φρύγειν. λαμβάνουσαι δὲ κρύφα τῶν ἀνδρῶν

τοῦτο ἔπρασσον. γῆ δὲ πεφρυγμένους πυροὺς δεχομένη

καρποὺς ἐτησίους οὐκ ἀνεδίδου· διὸ πέμπων ὁ Ἀθάμας

εἰς Δελφοὺς ἀπαλλαγὴν ἐπυνθάνετο τῆς ἀφορίας. Ἰνὼ

δὲ τοὺς πεμφθέντας ἀνέπεισε λέγειν ὡς εἴη κεχρησμέ-

νον παύσεσθαι τὴν ἀκαρπίαν, ἐὰν σφαγῇ Διὶ ὁ Φρίξος.

τοῦτο ἀκούσας Ἀθάμας, συναναγκαζόμενος ὑπὸ τῶν

τὴν γῆν κατοικούντων, τῷ βωμῷ παρέστησε Φρίξον.

Νεφέλη δὲ μετὰ τῆς θυγατρὸς αὐτὸν ἀνήρπασε, καὶ

παρ' Ἑρμοῦ λαβοῦσα χρυσόμαλλον κριὸν ἔδωκεν, ὑφ'  

οὗ φερόμενοι δι' οὐρανοῦ γῆν ὑπερέβησαν καὶ θάλας-

σαν. ὡς δὲ ἐγένοντο κατὰ τὴν μεταξὺ κειμένην θά-

λασσαν Σιγείου καὶ Χερρονήσου, ὤλισθεν εἰς τὸν

βυθὸν ἡ Ἕλλη, κἀκεῖ θανούσης αὐτῆς ἀπ' ἐκείνης

Ἑλλήσποντος ἐκλήθη τὸ πέλαγος. Φρίξος δὲ ἦλθεν

εἰς Κόλχους, ὧν Αἰήτης ἐβασίλευε παῖς Ἡλίου καὶ

Περσηίδος, ἀδελφὸς δὲ Κίρκης καὶ Πασιφάης, ἣν Μίνως

ἔγημεν. οὗτος αὐτὸν ὑποδέχεται, καὶ μίαν τῶν θυγα-

τέρων Χαλκιόπην δίδωσιν. ὁ δὲ τὸν χρυσόμαλλον

κριὸν Διὶ θύει φυξίῳ, τὸ δὲ τούτου δέρας Αἰήτῃ δί-

δωσιν· ἐκεῖνος δὲ αὐτὸ περὶ δρῦν ἐν Ἄρεος ἄλσει

καθήλωσεν. ἐγένοντο δὲ ἐκ Χαλκιόπης Φρίξῳ παῖδες

Ἄργος Μέλας Φρόντις Κυτίσωρος.

  Ἀθάμας δὲ ὕστερον διὰ μῆνιν Ἥρας καὶ τῶν ἐξ

Ἰνοῦς ἐστερήθη παίδων· αὐτὸς μὲν γὰρ μανεὶς ἐτό-

ξευσε Λέαρχον, Ἰνὼ δὲ Μελικέρτην μεθ' ἑαυτῆς εἰς

πέλαγος ἔρριψεν. ἐκπεσὼν δὲ τῆς Βοιωτίας ἐπυνθά-

νετο τοῦ θεοῦ ποῦ κατοικήσει· χρησθέντος δὲ αὐτῷ

κατοικεῖν ἐν ᾧπερ ἂν τόπῳ ὑπὸ ζῴων ἀγρίων ξενισθῇ,

πολλὴν χώραν διελθὼν ἐνέτυχε λύκοις προβάτων μοί-

ρας νεμομένοις· οἱ δέ, θεωρήσαντες αὐτόν, ἃ διῃροῦντο

ἀπολιπόντες ἔφυγον. Ἀθάμας δὲ κτίσας τὴν χώραν

Ἀθαμαντίαν ἀφ' ἑαυτοῦ προσηγόρευσε, καὶ γήμας Θε-

μιστὼ τὴν Ὑψέως ἐγέννησε Λεύκωνα Ἐρύθριον Σχοι-

νέα Πτῶον.  

Menecrates Hist., Fragmenta
Fragment 6, line 8

                 Καὶ τὴν μὲν εἰς Μέγαρα προσβρασθεῖ-
σαν Μεγαρεῖς ἀνελόμενοι καὶ πολυτελῶς κηδεύσαντες ἐκάλεσαν Λευκοθέαν· τὸν δὲ εἰς Κόρινθον Κορίνθιοι θάψαντες Μελικέρτην ἄγουσιν ἐπ' αὐτῷ ἀγῶνα τὰ Ἴσθμια.

Scholia In Homerum, Scholia in Odysseam (scholia vetera)
Book 5, hypothesis-verse 334, line 1

 V. Λευκοθέη] Λευκοθέα ἐκλήθη ἡ Ἰνὼ ἀπὸ τοῦ θεῦσαι, ὅ ἐστι δραμεῖν, διὰ τοῦ Λευκοῦ λεγομένου πεδίου τῆς Μεγαρίδος.

Scholia In Homerum, Scholia in Odysseam (scholia vetera)
Book 5, hypothesis-verse 334, line 4

E.V. τὴν αἰτίαν τῆς διωνυμίας ἀπέδωκεν, Ἰνὼ μὲν ὅτε ἄνθρωπος ἦν, ὅτε δὲ
ἀπεθεώθη, Λευκοθέα.

Scholia In Homerum, Scholia in Odysseam (scholia vetera)
Book 5, hypothesis-verse 334, line 11

                                                    διὰ δὲ τὴν Διονύσου
τροφὴν σὺν τῷ παιδὶ ἰσοθέου τιμῆς ἔλαχε, καὶ τὰ ὀνόματα μετέβα-
λεν ἡ μὲν Λευκοθέα κληθεῖσα διὰ τὸ φυγὴν πεποιῆσθαι διὰ τοῦ
Λευκοῦ πεδίου τῆς Μεγαρίδος, ὁ δὲ Παλαίμων διὰ τὸ συλλαμβά-
νεσθαι τοῖς παλαίουσι κατὰ θάλασσαν. 

 Scholia In Lycophronem, Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae)
Scholion 107, line 19

 Σίσυφος δὲ ἀδελφὸς Ἀθάμαντος βασιλεύων Κορίνθου ἀγῶνα καὶ θυσίαν ἐπ' αὐτοῖς ἐτησίως ἐκέλευσε γίνεσθαι, ὅθεν καὶ θεοὺς αὐτοὺς κεκλήκασι καὶ Λευκοθέαν ἀπὸ τοῦ τῆς θαλάσσης ἀφροῦ τὴν Ἰνώ.

Με δεδομένα ότι το όνομα της η Λευκοθέα το έχει πάρει είτε εκ του λευκού πεδίου της Μεγαρίδος είτε εκ του λευκού αφρού της θαλάσσης  ως μια γυναίκα που εκ του Αφρου -ανΑ(ω)- δυθει ως μια Αφρο-δύθει ή Αφρο-Δυτη..(εκ του δύνω που ειδαμε παραπάνω ) η μια Αφρο-βυνη ή Αφρο-δύνη...

Scholia In Lycophronem, Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae)
Scholion 757, line 2

τὸ ἑξῆς· <Βύνης> δὲ s³ s⁴ καὶ τῆς Ἰνοῦς τῆς καὶ Λευκοθέας s⁴ <

 
Scholia In Pindarum, Scholia in Pindarum (scholia vetera)
Ode O 2, scholion 51d, line 4

   BCEQ μαρ-
μαρτυρεῖ δὲ καὶ Ὅμηρος (Ε 333)·
  τὸν δὲ ἴδεν Κάδμου θυγάτηρ, καλλίσφυρος Ἰνώ,
  Λευκοθέη, ἣ πρὶν μὲν ἔην βροτὸς αὐδήεσσα,
  νῦν δ' ἁλὸς ἐν πελάγεσσι θεῶν ἐξέμμορε τιμῆς.

Scholia In Pindarum, Scholia in Pindarum (scholia vetera)
Ode O 2, scholion 51b, line 4

 αὕτη δὲ ἡ Λευκοθέα Νηρηὶς γενομένη.

Scholia In Pindarum, Scholia in Pindarum (scholia vetera)
Ode O 2, scholion 51c, line 1

   HQ οὕτως γὰρ, ἤγουν Λευκοθέα, καλεῖται.

Scholia In Theocritum, Scholia in Theocritum (scholia vetera)
Prolegomenon-anecdote-poem 7, section-verse 57a, line 4

  ..> Νηρηΐδων <...> Λευκοθέαν, Παλαίμονα, Ἀφροδίτην.

συνεχίζετε ...