Ἔστι δὲ πνεῦμα ῥύσις συνεχὴς ἀέρος ἐπὶ μῆκος ΙΙ

Εκ του Ρέω, ρύω και ρύσις … και σύνδεση του με την  Ρέα, Αηρ/Ηρα, Άρη κλπ

 Ενώ στον Ολυμπιόδωρο το νεότερο στα σχόλια του διαβάζουμε :

 Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria
Page 335, line 5n

 <Ἔστι δὲ πνεῦμα ῥύσις συνεχὴς ἀέρος ἐπὶ μῆκος.>

 Πνεῦμα νῦν λέγει οὐ τὸν ἄνεμον (ἀνωτέρω γὰρ κατέτρεχεν Ἱππο-

κράτους ὡς λέγοντος τὸν ἄνεμον ἠέρος εἶναι ῥεῦμα καὶ χεῦμα), ἀλλὰ πνεῦμα

νῦν λέγει τὴν λιγνὺν τὴν ἐκ τῶν θυμιωμένων ἐκκρινομένην ἐκ τῆς γεώδους

καὶ ἀερώδους οὐσίας τῆς ἐν αὐτοῖς· περὶ γὰρ τούτων ἦν καὶ ὁ λόγος. 

 Ενώ ο ‘Οσιρης κατά τον Ερμαίο αναφέρεται ως ‘Οβριμος δηλαδή ο Βρόχινος

 

 Όμως ο Μελικέρτης ως ιδιότητες του ομογάλακτου του Διονύσου  δηλώνει και την ιδια τη φύση του μέσω του υγρού στοιχείου των Χοών  καθώς προέρχετε εκ του Χέω, χύω, χύσις... 

 Μελι-κρατος, ίων – κρητος, ον (μέλι + κεράννυμι) ο ανάμεικτος με μέλι, ουδ. το μελίκρητον, αττ. –κρατον = ποτόν κράμα μέλιτος και γάλακτος, προσφερόμενον ως σπονδή εις τους καταχθόνιους θεούς. (το υδρόμελι, το οινόμελι ή το μέλι με το νερό)

  Έτσι ως μια βασική ανασκόπηση των κειμένων με όλες τις ιδιότητες που αποδίδονται στην υγρή φύση με την ροή, την συνεχή ρύση αλλά και την αρχή που είναι ο Θεός και κάθε αρχή πολλαπλασιάζετε με την γονιμότητα, καθώς και καθετί που γεννιέται απ΄ αυτή. Η υγρή φύση  είναι η αρχή και η γένεση όλων όσων παράγονται απ΄ αυτήν,  και δημιούργησε τα τρία πρώτα στοιχεία, τη γή, τον αέρα και τη φωτιά. 

 Όμοια και στην ονομασία του Ω-ην όπως αυτή θα έπρεπε να δίνετε συνδέστε τον  Ων τον Ην και τον Ερχόμενο.  Όμως εδώ έχουμε τον Ωννη ως ένα και το αυτό πρόσωπο ως Ων και ως Ην και ταυτόχρονα τον ερχόμενο εκ του εκ του πρωτογόνου – πρωτογενούς, αρχέγονου ωού φανερώθηκε.

Ο υπάρχων αεναως είναι χωρίς αρχή και τέλος, άχρονος, χωρίς καμία μεταβολή. Αυτός που προ-υπάρχει και εμφανίζεται εκ του ωού της δημιουργίας, εκ του σκότους του υγρού Άδη/Πλούτωνα. Εμφανίζεται εκ του Ωού της δημιουργίας άλλοτε ως Περιστερά κι άλλοτε ως Ιχθύς. Η δημιουργία που συμβαίνει και στον Αέρα με σύμβολο την Περιστερά που περιστέλλει το φως της αλλά και ως Ιχθύς στο υγρό στοιχείο αλλα και ως επιμορφωτής, διδάσκαλος των γραμμάτων και της Αστρονομίας στην γή της «πόλη των Ψαριών» την Νινόη. 

Και θα τον αντικρίσουμε και ως τον αστερισμό των Ιχθύων στην αστρονομία. Μόνο που ο αστερισμός αυτος φέρει επιπλέον τα ονοματα της Αφροδίτης και του ‘Ερωτος.

 Ο Ησύχιος στο λεξικό του ταυτίζει όμως τον Βάκχο ή τον βούκερω 'Ιακχο (κατα τον  Στράβων στα Γεωγραφικά του)  με τον Ιχθύ με τον ίδιο τον Διόνυσο-Βάκχο  αλλά και με τον ιερέα του Διονύσου, αλλα και με τον Κλάδο του στις τελετές τον θύρσο δηλαδή με το Κωνάριο, κουκουνάρι στην κορυφή.

  

<βακχᾶν>· ἐστεφανῶσθαι κισσῷ

<Βακχέβακχος>· ὁ Διόνυσος οὕτως ἐκαλεῖτο ἐν ταῖς θυσίαις (Ar.Eq. 408)

<Βακχεία>· ἑορτὴ Διονύσου [βακχεύτρια]

*<βακχεύει>· μαίνεται P τραγῳδεῖ

*<βακχευθεῖσα>· ἐξηχευομένη, ἐξεστηκυῖα vgAS

*<βακχεύοντες>· μαινόμενοι, vgAS σειόμενοι

<βακχεῖον>· τελεστήριον. νάρθηξ

<Βάκχη>· γένος ἀπίου. ἢ μία τῶν Βακχῶν, ἢ τοῦ Διονύσου<βακχεύτρια>

<Βακχιάδαι>· οὐ μόνον οἱ Μιλήσιοι, ἀλλὰ καὶ Κορίνθιοι, ἀπὸΒάκχιδος

<βακχία>· μανία (S)

<βακχόαν>· βόθρον. Αἰολεῖς

<βάκχος>· ὁ ἱερεὺς τοῦ Διονύσου. καὶ κλάδος ὁ ἐν ταῖς τελεταῖς,οἱ δὲ φανὸν λέγουσιν· οἱ δὲ ἰχθύν q

<Βάκχου Διώνης>· οἱ μὲν βακχευτρίας Σεμέλης· οἱ δὲ Βάκχου τοῦ Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης q τῆς Διώνης. παρόσον διωνυμία περὶ τὴν θεάν (trag. ad. fr. 204). Πράξιλλα δὲ ἡ Σικυωνία (fr. 8) Ἀφροδίτης παῖδα τὸν θεὸν ἱστορεῖ

<βάκχυλον>· σποδίτην ἄρτον. Ἠλεῖοι

<βάκχον>· κλαυθμόν. Φοίνικες

 Ας θυμηθούμε δε και το ΙΧΘΥΣ» =(Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ) ως σύμβολο του Σωτήρα Ιησού. 

 Ό ιχθύς ετυμολογείται εκ τού " ίκθ υ ς " (ϊκω =φθάνω + θύω =όρμώ· ό κινούμενος ορμητικά ), αναφέρει η Αννα Τζιροπούλου – Ευσταθίου στο έργο της : «ο Εν τη λέξη λόγος»

Δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε και την ερμηνεία της λέξεως Θύω = θυσιάζω

Θύω  (ῥ. ΘΥ-)' φυσῶ δυνατά, συρίζω (ἐπὶ ἀνέμου)' ἐπὶ ποταμῶν καὶ κυμάτων, φουσκώνω' ἐπὶ ἀνθρώπων, μαίνομαι, λυσσῶ, τρελλαίνομαι.

ΙΙ. καίω, καπνίζω, θυμιατίζω, θυσιάζω' μετὰ δοτ. προσ., προσφέρω θυσία.

Έτσι ο ιχθύς μπορεί να πάρει και την έννοια του  κινούμενου προς θυσία.

συνεχίζετε