εκείσε δε εστί και το άορνον στόμιον

Αδιαβηνή είναι η ευρύτερη περιοχή στην οποία, όπως φαίνεται από τα κείμενα, ανήκει και η Νινος ή Νινόη ή Νινευή, κατά την αρχαιότερη εποχή, σήμερα  δε αποτελεί περιοχή του Βόρειου Ιράκ.

Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholica
Part+volume 3,1, page 332, line 23

<Ἀδιαβηνή> χώρα μέση τῶν ποταμῶν Εὐφράτου καὶ Τίγριδος,

ἥτις καὶ Μεσήνη ὠνόμασται.

Strabo Geogr., Geographica
Book 16, chapter 1, section 1, line 7

Τῇ δὲ Περσίδι καὶ τῇ Σουσιανῇ συνάπτουσιν οἱ
Ἀσσύριοι· καλοῦσι δ' οὕτω τὴν Βαβυλωνίαν καὶ πολ-
λὴν τῆς κύκλῳ γῆς, ἧς ἐν μέρει καὶ ἡ Ἀτουρία ἐστίν,
ἐν ᾗπερ ἡ Νίνος καὶ ἡ Ἀπολλωνιᾶτις καὶ Ἐλυμαῖοι καὶ
Παραιτάκαι καὶ ἡ περὶ τὸ Ζάγρον ὄρος Χαλωνῖτις καὶ
τὰ περὶ τὴν Νίνον πεδία, Δολομηνή τε καὶ Καλαχηνὴ
καὶ Χαζήνη καὶ Ἀδιαβηνή, καὶ τὰ τῆς Μεσοποταμίας
ἔθνη…

Pseudo-Zonaras Lexicogr., Lexicon
Alphabetic letter alpha, page 44, line 10

          <Ἀδιαβηνή>. αὕτη ἡ χώρα κεῖται πρὸ τῆς Μεσο-

 ποταμίας, ὡς ἐπὶ ἀνατολὴν, πέραν τοῦ Τίγρη-

 τος. ἐν αὐτῇ δ' ἐστὶν καὶ ἡ ἄσφαλτος ἡ λεγο-

 μένη νάφθα. λέγεται δὲ Ἀδιαβηνὴ διὰ τὸ εἶναι

 πλείους ποταμοὺς ἐν αὐτῇ καὶ δυσχερεστέραν

 ποιεῖν τὴν διάβασιν. ἐκεῖ ἔστιν καὶ ἡ Νινευΐ.

 τοσαύτην δὲ ἀσφάλειαν ποιεῖ τοῖς κτίσμασιν ἡ

 ἄσφαλτος, ὥστε ταῖς ὀπταῖς πλίνθοις καὶ ἄλ-

 λοις λίθοις συμμιγεῖσα, ἰσχυροτέρα γίνεται παν-

 τὸς σιδήρου. ἐκεῖσε δὲ ἐστὶ καὶ τὸ ἄορνον στό-

 μιον, ἐξ οὗ δεινὸν πνεῦμα ἀναδίδοται, ὥστε πᾶν

 μὲν ἐπίγειον ζῶον, πᾶν δὲ πτηνὸν διαφθείρειν,

 καὶ [εἰ] πρὸς τὸ τυχὸν ὀσφρήσαιτο·

Στην περιοχή της Αδιαβηνής, αλλά και της Μεσήνης (Μεσηνή δε ενός σ, υπό των δύο ποταμών Ευφράτου και Τίγριδος μεσαζομένη (Στεφ. Βυζάντιος ) ή Μεσοποταμίας βρίσκεται και  η Νινευή.  Εκεί και το άορνον στόμιον. - Περισσότερα περί Αόρνου- Αβέρνης λίμνης εδώ 

Εκεί και το άορνον στόμιον, άνοιγμα, έξοδος, κρατήρας – λίμνη (;) όπου ο φοβερός αέρας ή οι αναθυμιάσεις που αναδύονται καταστρέφουν, αφανίζουν κάθε επίγειο ζώο και κάθε πτηνό που θα έχει την τύχη να τις οσφρησθεί

Εκεί όπου βγαίνει η νάφθα ή Μηδείας Έλαιον και αργότερα ονομάζεται και Έλαιον Πέτρινον.  Στην περιοχή βρίσκεται και σε υγρή αλλά και σε στερεή μορφή. 

Το γνωρίζουν ως νάφθα,  αλλά και ως άσφαλτο που όταν ανακατεύεται με άλλους λίθους και ψήνεται δημιουργεί λίθους που είναι πιο σκληροί και από το σίδερο.  Σε κείμενα αναφέρεται ότι έχει χρησιμοποιηθεί και στην κατασκευή των τειχών της Βαβυλώνας.

Για ολόκληρο το κείμενο του Στράβωνος εδώ