γίγαντες οἱ ἀπ' αἰῶνος, οἱ ἄνθρωποι οἱ [ὀνο]μαστοί

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum

Kallierges page 391, line 15

 <Εὔϊος> καὶ <εὔσιος>: Ὁ Διόνυσος· καὶ τὸ εἰς

αὐτὸν ἐπίφθεγμα, Εὖσοι καὶ Εὖοἱ, κατὰ Λάκωνας·

Δωρικῇ γὰρ διαλέκτῳ μεταγενεστέρᾳ κατ' ἔνδειαν

τοῦ σ φασὶ γεγενῆσθαι εὔϊος· καὶ Εὖοἱ καὶ Εὐάν.

Commentaria In Dionysii Thracis Artem Grammaticam, Scholia Marciana (partim excerpta ex Heliodoro, Tryphone, Diomede, Stephano, Georgio Choerobosco, Gregorio Corint Page 433, line 34

Καὶ πάλιν θειασμοῦ λέγεται ἐπιρρήματα, ἃ θειάζοντές τινες καὶ κά-

τοχοι τῷ Διονύσῳ γινόμενοι, τουτέστιν ἐμφορούμενοι ὑπὸ <σφοδροῦ>

τινος πνεύματος, ἐπιφθέγγονται καὶ λέγουσιν εὔἁν εὐοἵ· ταῦτα οὖν 

ἐστι τοῦ Διονύσου, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς μανίας ἐστὶ ποιητής, καὶ ταῦτα

<τὰ> ἐπιφθέγματα ὑπὸ τῶν μυστῶν πρὸς αὐτὸν λέγεται.

Ως Εὔϊος αλλα  καὶ <Εὔσιος επίθετο του Διονύσου αλλά και επίφθεγμα  Ευσοί και Ευοί, κατά τους Λάκωνες,  στην Σπάρτη ονομάζετε ο θεός.

Εὔσιος ο καλός θεός, αναλυτικότερα όπου Ευ = ο καλός, ο καθώς πρέπει, ο δίκαιος, σωστός, ορθός και  – σιός = ο θεός, η θεότητα, ο Κύριος και –σιά ο δωρικός τύπος της Θεάς

Όμως ο Νεβρώδ αναφέρετε και ως γίγας σε μια σειρά κειμένων κι πολλές φορές ταυτίζεται και με τον Ωρίωνα- δες προηγούμενο κείμενο:  ἐκαλεῖτο δὲ ὁ Νεβρὼδ καὶ Εὐήχιος.

Περισσότερα περί γιγάντων, κάποιες ενδιαφέρουσες επισημάνσεις, πριν περάσω σε άλλες αναφορές  περί Νεβρώδ.

Constantinus Manasses Hist., Poeta, Compendium chronicum Line 469

 Ἀπέγγονοι δ' ἐγένοντο τοῦ Νῶε τοῦ δικαίου,

σὺν ἄλλοις ὑψηλόφροσιν ἐκγόνοις ἀπεκγόνοις,

Μεσρὲμ ὁ δευτερότοκος τοῦ Χὰμ υἱοῦ τοῦ Νῶε,

Νεβρώδ τε γίγας, ὁ πολὺς τῇ τῆς χειρὸς ἰσχύϊ.

Στο ίδιο κείμενο του Κωνσταντίνου Μανασσή  αναφέρετε και το παρακάτω απόσπασμα :

ἐν ταῖς ἡμέραις Ἀβραὰμ ἦρξε τῶν Ἀσσυρίων

Βῆλος ἀνὴρ ὁ βριαρός, ὁ κραταιόχειρ γίγας,

ὃν ὡς θεὸν ἐτίμησαν οἱ πεφενακισμένοι

καὶ Κρόνον μετωνόμασαν. οὗτος δ' ὁ Κρόνος ἔσχε

γυναῖκα τὴν Σεμίραμιν τὴν λεγομένην Ῥέαν

Ο χεροδύναμος ή χειροδύναμος γίγας ο Βήλος που ξεκίνησε το γένος ή βασιλεία των Ασσυρίων …και τον τίμησαν οι εξαπατημένοι ή οι πλανεμένοι και τον μετονόμασαν  Κρόνο και είχε ως γυναίκα του την Σεμιράμιδα την λεγόμενη και Ρέα …

Γίγαντες όμως αναφέρονται στα κείμενα οι παρακάτω …

Historia Alexandri Magni, Recensio Byzantina poetica (cod. Marcianus 408)

Line 6

Ὁ Μακεδόνων βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐκεῖνος,

ὁ γίγας ὁ περίφημος, ὁ συνετὸς ἐν λόγοις,

ἡ πάρδαλις ἡ πτερωτή, λέων ὁ βρυχητίας,

ὁ πρὸς πολέμους ἰσχυρός, ὁ δυνατὸς ἐν μάχαις,

παντὶ τῷ κόσμῳ γέγονε περιφανὴς καὶ μέγας.

Σε κείμενο που ακολουθεί πάλι από τον Ψευδο-Καλλισθένη στον Βίο του Αλεξάνδρου :

Historia Alexandri Magni, Recensio Byzantina poetica (cod. Marcianus 408)

Line 6004

Περδίκκας οὖν τὸ προσταχθὲν παρ' Ἀλεξάνδρου πράξας,

μόνοι προσεπορεύοντο πάντες οἱ Μακεδόνες,

ὁρῶντες τὸν Ἀλέξανδρον κείμενον ἐν τῇ κλίνῃ

ἡμίθνητον, ἡμιθανῆ, τὸν τηλικοῦτον ἄνδρα·

ὅθεν καὶ κλαίοντες αὐτοὶ καὶ τύπτοντες τὰ στήθη

σὺν οἰμωγαῖς ἐκραύγαζον· «Ἀλέξανδρε φρενήρη,

τὸ Μακεδόνων καύχημα καὶ δόξα τῶν Ἑλλήνων,

ὁ ταχυδρόμος ἀετός, ὁ δυνατὸς ὡς λέων,

γίγας ὁ πολεμόκλονος, ὁ συνετὸς ἐν λόγοις,

θνήσκεις ὡς ἄνθρωπος αὐτός;

Στα κείμενα, σχεδόν όλων των πατέρων και θεολόγων, όπως του Ιωάννη του Χρυσοστόμου ο Νεβρώδ αναφέρετε ως αυτός που εναντιώθηκε στον Θεό, ή που στράφηκε εναντίον του Θεού γιατί ήταν ο πρώτος που δημιούργησε βασίλειο. Τους συγχέουν με τους Ασταρώθ και την πόλη Ωγ ως πόλη κατοικίας των γιγάντων και την φυλή του Μανασσή …

Είναι υπαίτιος για το χτίσιμο του πύργου της Βαβυλώνας και την σύγχυση των γλωσσών. Ενώ θεωρούν ότι η αλαζονεία του και η τυραννία του ή η βασιλεία του ήταν αυτή που έγινε αιτία να τιμωρηθεί από τον Θεό με την πτώση του πύργου ή των τειχών της Βαβυλώνας…

Joannes Chrysostomus Scr. Eccl., In Genesim (homiliae 1-67)

Vol 53, pg 272, ln 24

                        Οὗτος ἦν γίγας κυνηγὸς ἐναν-

τίον Κυρίου. Καί τινες μέν φασι τὸ Ἐναντίον Κυ-

ρίου, ἀντὶ τοῦ ἐναντιούμενος τῷ Θεῷ· ἐγὼ δὲ οὐχ

ἡγοῦμαι τοῦτο αἰνίττεσθαι τὴν θείαν Γραφὴν, ἀλλ'

ὅτι ἰσχυρός τις ἦν καὶ ἀνδρεῖος. ὸ δὲ ἀπέναντι Κυρίου

τοῦ Θεοῦ, ἀντὶ τοῦ, ὑπ' αὐτοῦ παραχθεὶς, ὑπ' αὐτοῦ

δεξάμενος τοῦ Θεοῦ τὴν εὐλογίαν, ἢ ὅτι ἤμελλεν ὁ

Θεὸς δι' αὐτοῦ θαυμάζεσθαι, ὡς τοιοῦτον παραγαγὼν καὶ

δείξας ἐπὶ τῆς γῆς. Ἀλλὰ καὶ οὗτος πάλιν μιμούμενος

τὸν πρόγονον, καὶ οὐκ εἰς δέον χρησάμενος τοῖς τῆς φύ-

σεως προτερήμασιν

Hippolytus Scr. Eccl., Chronicon

Section 54, line 1

      Συνεχύ-

θησαν δὲ αἱ γλῶσσαι μετὰ τὸν κατακλυσμὸν ἐπὶ

τῆς γῆς· ἦσαν οὖν αἱ συγχυθεῖσαι γλῶσσαι οβʹ,

οἱ δὲ τὸν πύργον οἰκοδομήσαντες ἦσαν ἔθνη οʹ,

οἳ καὶ ἐν γλώσσαις αὐτῶν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς

διεμερίσθησαν.

         Νεβρὼδ δὲ ὁ γίγας, υἱὸς

Χοὺς τοῦ Αἰθίοπος, οὗτος εἰς τὴν βρῶσιν αὐτοῖς

κυνηγῶν ἐχωρήγει θηρία φαγεῖν.

            (12) καὶ Νεβρὼδ ὁ γίγας ὁ Αἴθιοψ.

         [γέγραπται γάρ· καὶ Χοὺς ἐγέννησε

τὸν Νεβρὼδ τὸν Αἰθίοπα γίγαντα κυνηγόν – ὡς

Νεβρὼδ γίγας κυνηγός.]

Joannes Malalas Chronogr., Chronographia (eclogae e cod. Paris. gr. 1336)

Page 234, line 9

· ἐκ δὲ τῆς αὐτῆς

φυλῆς τοῦ Σὴμ, τῆς κρατησάσης τὴν Ἀσσυρίαν καὶ τὴν Περ-

σῖδα, καὶ τὰ μέρη τῆς ἀνατολῆς, ἀνεφάνη ἄνθρωπος γίγας τὸ

γένος, ὀνόματι Κρόνος, ἐπικληθεὶς ὑπὸ τοῦ ἰδίου πατρὸς Δόμνος,

εἰς τὴν ἐπωνυμίαν τοῦ πλανήτου ἀστέρος Κρόνου. ἐγένετο δὲ δυνα-

τὸς, ὅστις πρῶτος κατέδειξε τὸ βασιλεύειν καὶ ἄρχειν καὶ κρατεῖν

τῶν πολλῶν ἀνθρώπων. καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸς τῶν Ἀσσυρίων ἔτη

πολλὰ, καὶ ὑπέταξε πᾶσαν τὴν γῆν Περσῖδος· ἦν δὲ φοβερὸς

πρὸς πάντας, εἶχε δὲ γυναῖκα τὴν Σεμίραμιν, τὴν καὶ Ῥαίαν κα-

λουμένην παρὰ Ἀσσυρίοις, διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν ἀλαζόνα καὶ ὑπερή-

φανον. ἦν δὲ καὶ αὐτὴ ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Σὴμ υἱοῦ Νῶε.

Joannes Zonaras Gramm., Hist., Epitome historiarum (lib. 1-12)

Volume 1, page 22, line 9

                Νεβρὼδ δέ τις τοῦ Χὰμ υἱωνός, ὃς

πρῶτος γίγας ὤφθη ἐπὶ τῆς γῆς, τολμηρὸς καὶ κατὰ

χεῖρα γενναῖος, τῶν ἄλλων κατάρχων εἰς τυραννίδα

τὰ πράγματα περιέστησε, καὶ πύργον οἰκοδομεῖν αὐ-

τοῖς ὑπέθετο ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου δεδο-

μημένον.

Eusebius Scr. Eccl., Theol., Onomasticon

Page 12, line 12

Ἀσταρώθ (Deut 1, 4). πόλις ἀρχαία τοῦ Ὤγ, ἐν ᾗ κατῴκουν οἱ

γίγαντες, ἣ γέγονε φυλῆς Μανασσῆ.

Όμως η ερμηνεία που δίνεται για τον γίγαντα μέσω λεξικών είναι η εξής :

Pseudo-Zonaras Lexicogr., Lexicon

Alphabetic letter gamma, page 437, line 9

  Γίγας:  παρὰ τὸ γῆ γίνεται γᾶς καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν γίγας.

Αυτός που έχει προέρθει από την γή – γαν -γαία και το όνομά του προέρχεται από αναδιπλασιασμό της γής-γας -γαιας

Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam

Volume 1, page 157, line 19

γηγενὴς μὲν γὰρ, ὁ ἐκ γῆς γεγονὼς, ὅθεν καὶ διὰ τοῦ <η> ἡ ἄρχουσα. γίγας δὲ, παρὰ τὸ γίνεσθαι καὶ τὴν γῆν, διὸ καὶ διὰ διχρόνου ἔχει τὴν παραλήγουσαν.

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)

Alphabetic letter gamma, entry 546, line 1

†<γιγαλία>· ἡ γῆ S

*<γίγας>· δυνάστης.

Ο Ησύχιος δίνει την ερμηνεία του Γίγαντος ως δυνάστη, δηλ. ως ισχυρού ή πρώτου στην πολιτεία, του εξουσιαστή, του κυρίαρχου, του δεσπότη, του δικτάτορα, του καταπιεστή, ή του σατράπη, ή του τύραννου…

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum

Kallierges page 231, line 22

 <Γίγαντος>: Μεγάλου, ἰσχυροῦ.

<Γιγαντία>: Ἡ Λυκία· καὶ <γίγαντες>, οἱ οἰκοῦντες.

 <Γίγας>: Παρὰ τὸ γῶ, τὸ χωρῶ, γίνεται γάς· καὶ

κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν, γίγας· ἢ παρὰ τὸ ἐκ τῆς

γῆς ἰέναι· οἷον,

 Οὓς καλέουσι γίγαντας ἐπώνυμον ἐν μακάρεσσιν,

 οὕνεκα γῆς ἐγένοντο, καὶ αἵματος οὐρανίοιο.

Οὕτως Ὀρφεὺς ἐν τῷ ὀγδόῳ τοῦ Ἱεροῦ Λόγου.

<Γιγωνίς>: Ἄκρα μεταξὺ Μακεδονίας καὶ Πελ-

λήνης. Καὶ Γιγὼν ἐντεῦθεν ὁ Διόνυσος εἴρηται, ἀπὸ

τῶν γιγάντων. Ἢ ἀπὸ τοῦ ῥέοντος ποταμοῦ Γίγαντος.

Η Γιγαντία ονομάζεται η περιοχή της Λυκίας καθώς και οι οικούντες αυτήν. Περιοχή – χώρα της Μικράς Ασίας μεταξύ Καρίας και Παμφυλίας

Λύκειος όμως επίθετο του Απόλλωνος …

Γίγας ο Μέγας και ο Ισχυρός, ενώ γίγαντες είναι το επώνυμο που φέρουν οι μακαριοι ή μάκαρ  δηλ. οι μακάριοι, οι ευτυχισμένοι, οι ευλογημένοι και οι ευδαίμονες

Μάκαρες θνητοί οι μακαρίτες, οι πεθαμένοι οι σκοτωμένοι στο πεδίο της μάχης που πηγαίνουν στα Ηλύσια πεδία κλπ και όπου έχουν γεννηθεί από την γή αλλά  φέρουν και αίμα ουράνιο.

Γιγωνίς η περιοχή μεταξύ Μακεδονίας και Πελλήνης

Γιγών ονομάζεται και ο Διόνυσος καθώς λέγεται από τους Γιγαντες ή από τον ρέοντα ποταμό Γίγαντα…

Scholia In Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia vetera)

Play Th, hypothesis-epigram-scholion 424d, line 1

γίγας] ἀνδρεῖος.

γίγας] ὑπέρσωμος. A2Ξa

Οι υπόλοιπες ερμηνείες των ετυμολογικών λεξικών δίνονται παρακάτω :

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum

Kallierges page 669, line 51

 <Πηλαγόνες>: Οἱ γίγαντες. Καλλίμαχος,

 Πηλαγόνων ἐλατῆρα.

Εἴρηνται παρὰ τὸ ἐκ πηλοῦ γεγενῆσθαι, τουτέστιν ἐκ γῆς.

Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος – ὦμαι)

Alphabetic entry eta, page 249, line 14

 <Ἥρωες>, Πλάτων ἔρωες διὰ τὸ ἠρᾶσθαι θεὸν θνητὸς,

 ἐξ ὧν ἐγεννήθησαν οἱ ἥρωες. Ἀριστόνικος, ὅτι γηγε-

 νεῖς ἦσαν, οἱ πρώτην περὶ τὴν ἔραν, οἷον, ἔρωες. τι- 

 νὲς δὲ ὅτι ἡ Πανδώρα ἐκ πηλοῦ ἐγένετο, ἧς Πανδώρας

 καὶ Ἐπιμηθεὼς οἱ ἄνθρωποι.

<Ἥρωες> ἐκλήθησαν ἀπὸ τῆς ἔρας, ἢ ἀπὸ τῆς ἀρετῆς,

 ἢ ἀπὸ τοῦ ἀέρος, ὡς φησὶν Ἡσίοδος, ἀέρα ἐσσάμενοι,

ἢ ἀπὸ τῆς ἐράσεως, τουτ'ἔστι τῆς μίξεως τῶν θεῶν,

 ἢ ἀπὸ τοῦ ἔρω τὸ κουφίζω, ἢ παρὰ τὸ ἀρῶ ὃ σημαί-

 νει τὸ ἁρμόζω.

<Ἥρωες. ἡμίθεοι>, δυνατοὶ, οἱ γιγάντες, οἱ πάλαι πρω-

 τογενεῖς ἄνθρωποι. ἢ ἀπὸ τῆς ἐρωτήσεως, διαλεκτι-

 κοὶ γὰρ διὰ τὸ ἠρᾶσθαι θνητῶν, ἐξ ὧν ἐγεννήθησαν

 ἥρωες. Ἀριστόνικος, ὅτι γηγενεῖς ἦσαν οἱ πρῶτοι περὶ

 τὴν ἔραν. τινὲς δὲ ὅτι ἡ Πανδώρα ἐκ πηλοῦ ἐγένετο,

 ἧς Πανδώρας καὶ Ἐπιμηθεὼς οἱ ἄνθρωποι.

Etymologicum Gudianum, Additamenta in Etymologicum Gudianum (ἀάλιον – ζειαί) (e codd. Vat. Barber. gr. 70 [olim Barber. I 70] + Pari Alphabetic entry epsilon, page 524, line 10

 <Ἐρινύες>· παρὰ τὸ ἐρευνᾶν. οἱ δὲ παρὰ τὴν ἔριν, ὅτι δυσμενεῖς

ἕως τέλος εἰσίν. οἱ δὲ παρὰ τὴν ἔραν· γηγενεῖς γάρ εἰσιν ὡς καὶ οἱ Γίγαντες· <λέγονται γὰρ> παρὰ τὸν τῆς γῆς σταλαγμὸν γεγενῆσθαι, ὡς Ἡσίοδος <Theog.

183 sqq.> “ὅσσαι γὰρ ῥαθάμιγγες ἀπέσσυθεν αἱματόεσσαι, πάσας δέξατο Γαῖα·

περιπλομένων δ' ἐνιαυτῶν γείνατ' Ἐρινῦς τε κρατερὰς μεγάλους τε Γίγαντας”.

Didymus Caecus Scr. Eccl., In Genesim

Codex page 156, line 19

          Οἱ δὲ γίγαντες ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν τα[ῖς ἡ-

μ]έραις ἐκείναις καὶ μετ' ἐκεῖνο, ὡς ἂν εἰσεπορεύοντο [οἱ]

υἱοὶ τοῦ Θεοῦ πρὸς τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων καὶ

ἐγέννων ἑ[αυτοῖ]ς· ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντες οἱ ἀπ' αἰῶνος,

οἱ ἄνθρωποι οἱ [ὀνο]μαστοί.

Γίγαντες,  απ΄ όλες τις ερμηνείες όπως προκύπτουν είναι οι ονομαστοί οι μακάριοι, οι δυνατοί, και οι ανδρείοι, οι ήρωες με τα θαυμαστά κατορθώματα τους οι γιοί της γής που θεωρούν ότι κατέχουν και ουράνιο αίμα -καθώς θεωρούνται ως τέκνα των θεών -καθώς τα κατορθώματα τους ξεπερνούν σε αντρεία ή δύναμη τα κατορθώματα των απλών ανθρώπων…

Συνεχίζετε...