Προτού περάσουμε στην σύνδεση της Λητούς/Λατούς με την Νύχτα και τον Πρώτο-γόνο-Φάνη κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ και στις συνώνυμες αρχαίες θεότητες που φέρουν το όνομα της Λητούς/Λατούς/Ληθούς και συνδέονται με λατρείες προ-ισλαμικες και αραβικές, κύρια ως μητριαρχικές λατρείες, αλλα και γιατί πολύ απλά συνδέονται όλες με τους λίθους και την λείανση, τους ιερούς βέτυλους/βεθυλους καθώς και τους ιερούς λιθους-ομφαλούς των Δελφών, της Δήλου και τα ιερά προσκυνήματα του Απόλλωνα, του Ιδαιου-Δικταίου Αντρου αλλά και με την Ρέα και τον Κρόνο.
Η Λητώ ή Λατώ των ισλαμιστών είναι η Al-Lat. Είναι προ-ισλαμική θεά από την κεντρική και βόρεια Αραβία. Είναι σύνθετη θεότητα με διάφορες προεκτάσεις και ιδιότητες. Αντιπροσώπευσε τη γη και θεωρήθηκε ως μια Μητέρα-Θεά. Το όνομά της μεταφράζει ως « Η ΘΕΑ» και θεωρείται ότι έχει απόλυτη σύνδεση με τον ήλιο. Διαμορφώνει μια τριάδα μαζί με την Al-Uzza και την Μanat. Μερικοί λένε ότι είναι η θηλυκή έκδοση του Αλ-λάχ(τ) και αναφέρεται ακόμη και στο Κοράνι ως μια από τις τρεις κόρες του Θεού. Αυτή η μυθική θεά όμως πρώτα απ΄όλα αντιπροσωπεύει τη γη και την βλάστηση, η Al-Uzza ήταν θεά του πρωινού αστεριού και η Menat, η θεά της μοίρας και του χρόνου. Οι τρεις θεές που στην ουσία είναι μια φεγγαρο-Θεά με την τριπλή έκφραση και τις ιδιότητες της όπως η δική μας θεά του φεγγαριού με τις τρεις υποστάσεις και τις τρεις μορφές της, αλλα και η μεγάλη Μητέρα θεά με τις τρεις εκφράσεις της ως Μεγάλη Μητέρα, Κόρη και Γραία.
Είναι η τελευταία γήινη μητέρα, που παρέχει στα παιδιά των ερήμων την τροφή αλλα και την αναγέννηση όπου αυτή απαιτείται. Τα σύμβολά της είναι ο ηλιακός δίσκος που λικνίζεται από το ημισεληνοειδές φεγγάρι και οι διαμορφωμένες λειασμένες, γυαλισμένες πέτρες και οι κρύσταλλοι. Ο ιερός αριθμός της είναι επτά. Οι όρκοι στη Μέκκα σφραγίστηκαν με τον όρκο στην Αl-lat, πρωταρχικό στοιχείο της ζωής και στην πυρά, και στο όνομα της Al-Lat χαιρετίζουν τη μέγιστη μητέρα όλων.
Ναός της, επιφανής, βρίσκεται κοντά στην Μέκκα.
Εδώ λατρεύτηκε υπό μορφή λίθου ή πέτρας από άσπρο γρανίτη και κυρίως από τις γυναίκες. Με ιδιαίτερη αγάπη περιέβαλαν την πέτρα προς τιμήν της θεάς.( Ίσως σχετίζεται και με Αλάτι ως Ορυκτό καθώς συνδέεται και με το Άλας της ζωής)
Μαζί με το ρόλο μιας Μητέρας των Θεών η Al-Lat θεωρήθηκε επίσης για να έχει συνδεθεί με τον ήλιο, το φεγγάρι ακόμα και με τον πλανήτη Αφροδίτη.
Τα αρχαιολογικά στοιχεία έχουν δείξει αυτό στους προ-ισλαμικούς χρόνους ότι η Al-Lat ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει ιερές πέτρες που τους αποκαλούνται βέθηλους/βεθυλους που ανήκουν στη Al-Lat και την αδελφή της Al-Uzza. Τα ειδώλια της θεάς έχουν βρεθεί επίσης σε μεγάλους αριθμούς.
Το όνομα δε της Αλ-Ουζα έχει αναφερθεί και στον Κλαύδιο Πτολεμαίο που την συνδέει με το όρος Ουζάραι ή Ουζάλαι, και την θεωρεί Ορεία θεά
Claudius Ptolemaeus Math., Geographia (lib. 4-8)
Book 4, chapter 3, section 26, line 10
καὶ ὑπὸ τὸ Οὐασάλαιτον ὄρος <Οὐζάραι> (ἢ Οὐ-
ζάλαι), καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς ἐρήμου Λιβύης.
ὁμοίως δὲ ὑπὸ μὲν τοὺς Κινιθίους εἰσὶ
<Σιγιπλώσιοι>
Με το αραβικό όνομα Αλλάχ (αραβ. الله , Allāh) οι Μουσουλμάνοι κάθε εθνικότητας αναφέρονται στον ένα και μοναδικό Θεό του Ισλάμ.
Η λέξη παράγεται από το αραβικό "αλ-ιλάχ", που σημαίνει "ο Θεός". Η ίδια λέξη εντοπίζεται και στα εβραϊκά και στην αραμαϊκά, καθώς και στην αρχαία αραβική γλώσσα των Σαβαίων. Η σημασία της ρίζας απ' όπου προέρχεται είναι αμφιλεγόμενη. Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, η λέξη θεωρείται σύνθετη ή ότι είναι παραλλαγή της λέξης αλλέχ (μέγιστος, ύπατος). Επίσης είναι πιθανό να προέρχεται από την εβραϊκή λέξη Ελ-πάχ (τρομερός).
Πριν τον Μωάμεθ και την εξάπλωση του Ισλάμ, Αλλάχ ονομαζόταν στους αραβικούς μύθους ο υπέρτατος θεός της δημιουργίας. Κόρες του θεωρούνταν οι θεότητες Αλλάτ, Μανάτ και Αλ Ουζά.
Τον 7ο αιώνα μ.Χ., ο προφήτης Μωάμεθ ανακήρυξε τον Αλλάχ ως τον ένα και μοναδικό Θεό (του Ισλάμ).
Η εξέλιξη αυτή αποτυπώνεται και στην ονομασία και ετυμολογία της λέξης, όπως παρουσιάστηκε ανωτέρω. Αρχικά, αναφερόταν γενικά σε όλους τους θεούς των αραβικών μύθων (ιλάχ=θεός), αργότερα με την προσθήκη του άρθρου (αλ) περιορίστηκε σε έναν από αυτούς, ο οποίος εξελίχτηκε στον κυρίαρχο θεό του μονοθεϊστικού Ισλάμ.
Η σύνδεση της Al-Lat και Lilith προέκυψε ως συνεπακόλουθο της γέννησης της Allat στην οποία παραχώρησε τη θέση της, η μητέρα Λίλιθ.
Πώς; Το όνομα τα λέει όλα. Δεν μπορείτε να δείτε τη σύνδεση. Allat είναι μια συμβατική μορφή του ονόματος της θεάς της Βαβυλώνα, «AL ILLAT" που σημαίνει, "Η Θεά". Σημειώστε το «ILLAT.". Η "LIL" μορφή φαίνεται εύκολα, και η κληρονομιά του αλλάζει το όνομά τους είναι πολύ σαφής στις επιγραφές.
Όμοια ο Αλ-λάχ που φέρετε να έχει κόρη την Αλ-λατ ενώ η σύζυγός του φέρετε να είναι η Λιλιθ !!! Πολύ κοντινά όμως ως έννοιες το ΑΛ-ΛΑΧ (AL ILLAH ) σε σύγκριση με το ΑΛ-ΛΑΤ (ΑL-ILLAT)
Al-Ουζα ("η πιο δυνατή ) είναι μια προ-ισλαμική Αραβική θεά, η παρθένα πολεμίστρια και νεότερη στην τριάδα των θεαινών μαζί με την Menat /"Time", τη θεά Τύχη ή θάνατο- μερικές φορές - που ονομάζεται και θεά της πανσελήνου, δεδομένου ότι το φεγγάρι στην Αραβία ήταν αρσενικό) και Al-Lat (του οποίου το όνομα σημαίνει «Η Θεά», όπως Al Lah σημαίνει «Η Θεός»). Επέζησαν (λίγο) ακόμα και στο Ισλάμ, όπου καλούνται στο Κοράνι ως οι τρεις κόρες του Αλλάχ.
Οι τρεις λατρεύονταν ως ΑΚΟΠΕΣ ΠΕΤΡΕΣ, και το "είδωλα" της Αλ-Ουζα και Al Lat ήταν δύο από τα 300 ειδωλολατρικά αγάλματα στο Kaaba που καταστράφηκαν από τον Μωάμεθ. Είναι αστέρο-θεες που σχετίζεται με τον πλανήτη Αφροδίτη, και τιμήθηκαν από τους Koreishites (τη φυλή του Μωάμεθ) ως μία από τις μεγαλύτερες και υψηλότερα ιστάμενες θεές τους.
Ήταν διάσημη για το ότι δέχεται ανθρώπινες θυσίες, ωστόσο, ίσως οι πληροφορίες αυτές, επειδή δεν προέρχονται από ισλαμικές πηγές, πιθανόν να μην ήταν αμερόληπτη όταν γράφουν για το "βάρβαρο τρόπο» του εορτασμού της θεάς.
Αρχικά λατρεύθηκε και στο Βασιλειο του Saba ή Sheba στο νότο της Αραβίας (τη σημερινή Υεμένη) όμως η λατρεία της Αλ-Ουζα είχε εξαπλωθεί σε όλη την Αραβία. Είχε ένα ιερό σε μια κοιλάδα στο δρόμο από τη Μέκκα, που αποτελείται από τρεις ακακίες στις οποίες είχαν πει ότι είχε Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι η ίδια ήταν η θεότητα προστάτιδα της ίδιας της Μέκκας .
Για τους Έλληνες πιστεύουν ότι συνδέεται με την Ουρανία ("ουράνια", ένα επίθετο της Αφροδίτης, καθώς και το όνομα μιας Μούσας) και με την Καλλίστη, Καλλιστώ, μια Σεληνιακή θεότητα, ακόλουθο της Αρτέμιδος και το ρωμαϊκό όνομα ήταν Tanit στους Καρχηδονίους.
Al-Ουζα επίσης μερικές φορές ταυτίζεται με την Ίσιδα. Άλλες πηγές την σχετίζουν με Minerva / Αθηνά που είναι η παρθένα θεά πολεμιστής. Ο Ηρόδοτος λέει ότι η υπέρτατη θεά των Αράβων ήταν Urania, ο οποίος λέει ονομαζόταν Alilat (δηλαδή, Al Lat), και μάλιστα η Al-Ουζα μερικές φορές συγχέεται με την ΑL Lat, που οδηγεί ορισμένους μελετητές να αναρωτιούνται αν Al Lat και Al-Ουζα είναι διαφορετικά ονόματα για την ίδια θεότητα.
Η Al-Ουζα είναι μέλος των Ναβαταίων και του ζωδιακού τους κύκλου και έχει κληθεί η ερωμένη του Ουρανού. Αυτή φαίνεται να είναι το κορυφαίο θεά λατρευόταν στην πρωτεύουσά τους, την περίφημη Πέτρα, που βρίσκεται στη σημερινή Ιορδανία. Η Πέτρα ήταν μια σημαντική στάση στους δρόμους μπαχαρικών και ήταν μια πολύ πλούσια πόλη. Οι τάφοι και ναοί υπάρχουν σκαλισμένα στο βράχο που ζουν, και ο μόνος τρόπος για μέσα στην πόλη είναι μέσα από μια δραματική σήραγγα που μοιάζει με στενό φαράγγι, περίπου ένα μίλι μακριά, που ξαφνικά ανοίγει στην πόλη. (Αν αυτό ακούγεται οικείο, είναι επειδή Πέτρα χρησιμοποιήθηκε ως έναν από τους τόπους στο "Ιντιάνα Τζόουνς και η Τελευταία Σταυροφορία".)
Η Al-Ουζα είναι επίσης η θεά που φρουρεί τα πλοία στις πλόες του ωκεανού. Αν Αραβία είναι μια χώρα των ερήμων και των νομάδων, οι Ναβαταίοι έκαναν ταξίδια στον ωκεανό για το εμπόριο. Σε αυτή την πτυχή της λοιπόν συμβολίζεται από το δελφίνι, του οποίου η συνήθεια της κολύμβησης, παράλληλα με τα πλοία τους έκανε φύλακες και προστάτες. Και τα αιλουροειδή είναι επίσης ιερά σε αυτήν, και ο Ναός των φτερωτών Λιοντάριων στην Πέτρα μπορεί να είναι δικό της.
Η Al-Ουζα αντιπροσωπεύει την εμπιστοσύνη, επαγρύπνηση και προετοιμασία. Είναι έντονα προστατευτική, και είναι ένα ισχυρό σύμμαχο στην προσπάθεια για την επικείμενη μάχη.
Εναλλακτική ορθογραφία: Al Ουζα, αλ-'Uzza, El-'Ozza, Ουζα, Izza.
Ονομάζεται επίσης: Ουζα Sa'ida »(« Μακάριοι Ουζα "), όπως-S'ida (« Η ευλογημένη
Al-Ουζα, "Η ισχυρός", ήταν μία από τις πιο τιμημένες αραβικές θεότητες, και η θεά του Πρωινού αστεριού αλλά και του βραδινού, της Αφροδίτης. Είχε έναν ναό στην Πέτρα (αν και η οποία εκείνο που είχε δεν έχει καθοριστεί), και μπορεί κάλλιστα να έχει την προστάτιδα θεά της πόλης.
Ο Ισαάκ Αντιοχείας (συγγραφέας του 5ου αιώνα μ.Χ.) την αποκαλεί Beltis της ("Lady", έναν τίτλο που συμμερίζονται πολλοί άλλοι σημιτική θεές), και Kaukabta, «το αστέρι». Λέει επίσης ότι οι γυναίκες θα επικαλεστεί Al-Ουζα από τις στέγες, μια μορφή λατρείας που αρμόζουν σε μια Θεά Αστερι.
Άγιος Επιφάνιος του 4ου αιώνα μ.Χ. Η μητέρα του Dus-ares, το τοπικό βουνό του Θεού, που την καλεί με τον τίτλο Chaamu ή Chalmous, που σημαίνει «νεαρή κοπέλα ή παρθένα".
Έχει συνδέσεις με την ακακία, και το ιερό της στην Nakhlah είχε τρεις ακακίες στο οποίο πίστευαν ότι έχει και η ίδια κατέβει. Έχει πολλά κοινά με Ιστάρ και Astarte το Star πρωί-βράδυ Θεές-έχουν όλες τις πτυχές τόσο της Αγάπης και της θεάς Πολέμου, και μεγάλες γάτες/αιλουροειδή ήταν ιερα γι 'αυτήν. Έχει αποδειχθεί εδώ ότι ένοπλη ως Μπέλατριξ, στέκεται πριν από την ακακία, ως Caracal στην έρημο με τον λύγκα. Ήταν που σχετίζονται με τους Έλληνες με την Αφροδίτη Ουρανία τους, «Ουράνιο Αφροδίτη".
Η Al-Lat, ο συνοπτικός τύπος της οποίας το όνομα είναι ΑL-Illahat, "η θεά", αναφέρεται από τον Ηρόδοτο ως Alilat, τον οποίο ταυτίζει με την Αφροδίτη, αλλα και την "περίεργη" ονομασία των Περσών που μιλόυν για Μίτραν ή μήπως Μήτρα ή Μήτ(ε)ρα κλπ.
Herodotus Hist., Historiae (0016: 001)
“Hérodote. Histoires, 9 vols.”, Ed. Legrand, Ph.–E.
Paris: Les Belles Lettres, 1:1932; 2;1930; 3:1939; 4 (3rd edn.): 1960; 5:1946; 6:1948; 7:1951; 8:1953; 9:1954, Repr. 1:1970; 2:1963; 3:1967; 5:1968; 6:1963; 7:1963; 8:1964; 9:1968.
Book 1, section 132, line 1
Τούτοισι μὲν δὴ θύουσι μούνοισι ἀρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι
δὲ καὶ τῇ Οὐρανίῃ θύειν, παρά τε Ἀσσυρίων μαθόντες καὶ
Ἀραβίων· καλέουσι δὲ Ἀσσύριοι τὴν Ἀφροδίτην Μύλιττα,
Ἀράβιοι δὲ Ἀλιλάτ, Πέρσαι δὲ Μίτραν.
Herodotus Hist., Historiae
Book 3, section 8, line 17
Ὀνομάζουσι δὲ τὸν μὲν Διόνυσον Ὀροτάλτ, τὴν δὲ Οὐρανίην Ἀλιλάτ.
Είναι μερικές φορές ταυτίζεται με την Αθηνά, και ονομάζεται "η Μητέρα των Θεών", ή "τη Μεγαλύτερη όλων». Είναι θεά της άνοιξης και της γονιμότητας, της Γης-θεά που φέρνει ευημερία. Αυτή την συγχέουν και με την Αλ-Ουζα καθώς φαίνεται ότι έχει κερδίσει σε δημοτικότητα σε μια περιοχή δημοτικότητα της άλλης έχει μειωθεί.
Ο ήλιος στην Αραβία ονομαζόταν Shams και θεωρείται θηλυκό, και μπορεί να αντιπροσωπεύει μια πτυχή της Αλ-Lat. Είχε ένα ιερό στην πόλη της Ta'if, ανατολικά της Μέκκας, και ήταν γνωστό από την Αραβία για το Ιράν. Σύμβολο της είναι το μισοφέγγαρο (μερικές φορές εμφανίζεται με το δίσκο να αναπαύεται στην ημισέληνο του), και το χρυσό κολιέ που φοράει είναι από ένα κρεμαστό κόσμημα που προσδιορίζονται στη Θεοτόκο. Ως Γονιμότητα-Θεά Έχει φέρει ένα δεμάτι από σιτάρι. Και στο χέρι της κρατάει ένα μικρό κομμάτι από λιβάνι, ως έμβλημα της έχει βρεθεί σκαλισμένα σε πολλούς κατόχους θυμίαμα-.
Η Μανάτ ή Manawayat Το όνομά της προέρχεται από τα αραβικά maniya, "την τύχη, την καταστροφή, τη μοίρα, τον θάνατο», ή menata, "μέρος, μερίδα, αυτό που είναι διατιθέμενες", αλλα και η ΝΕΜΕΣΙΣ. Είναι μια πολύ αρχαία θεότητα και λατρεία της μπορεί να προηγείται τόσο της Al-Ουζα και Al-Lat της. Λατρεία της ήταν διαδεδομένη, αν και ήταν ιδιαίτερα λατρεύτηκε σαν μαύρη πέτρα στο Quidaid, κοντά στη Μέκκα. Είναι συνδεδεμένο με το μεγάλο προσκύνημα, ως ιερό της ήταν το σημείο εκκίνησης για διάφορες φυλές. Είναι γνωστή από επιγραφές των Ναβαταίων και οι τάφοι είχαν τεθεί υπό την προστασία της, ζητώντας της να καταραστεί τους παραβάτες. Είναι κατά συνέπεια, η θεά του θανάτου, και η Maniya (προσωποποιείται ως ο Θάνατος) αναφέρεται στην ποίηση ως ενεργά φέρνοντας ένα πρόσωπο κρατώντας το ποτήρι του θανάτου. Είναι εμφανίζεται ως μια ηλικιωμένη γυναίκα με ένα φλιτζάνι, και τα σύμβολα στο κάτω μέρος της εσθήτα της και το ξόρκι. Το όνομά της στο Sabaic (η οποία δεν χρησιμοποιεί φωνήεντα και είναι γραμμένο δεξιά προς τα αριστερά), Mnt. Το λειψό φεγγάρι εμφανίζεται πάνω από το κεφάλι της ως το σύμβολο της Crone-θεά του θανάτου ή της γυναίκας του Κρόνου/Χρόνου.
Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Μαύρη Πέτρα ήταν ιερή για την αρχαία ειδωλολατρική Άραβια και τους Αραβες, αλλά με ποιους τρόπους; Πολλοί λένε ότι θα πρέπει να ήταν μια αναπαράσταση της θεάς με βάση ασημένιο πλαίσιο της πέτρας, που με τη μορφή ενός αιδοίου, αλλά και η πτώση του μετεωρίτη είναι κι αυτή μια θεωρία. Το πλαίσιο σχεδιάστηκε από τους μουσουλμάνους μεταξύ των ετών 600-1000 μ.Χ., μετά την πέτρα είχε κλαπεί / σπάσει μία ή περισσότερες φορές από διάφορες σέκτες του Ισλάμ. Ίσως το σχήμα ήταν κρυφά εμπνευσμένο δια μέσω της Al-Lat. Όμως πρώτα η ΑL-Lat λατρευόταν ως μια λευκή και μη λειασμένη πέτρα και αργότερα αντικαταστάθηκε από τον μαύρο λιθο- μετεωρίτη… βέθυλο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξήγηση του Beni Shaybah, οι ιμάμηδες που παρακολουθούν την ιερή δομή, όπως «Γιοι της Γριάς», η γριά εν λόγω υποτίθεται ότι είναι η βασίλισσα του Σαβά. Οποιαδήποτε σύνδεση με μια αυθεντική, ιστορική βασίλισσα του Σαβά είναι αμφισβητήσιμη, αλλά εν όψει της παράδοσης, αξίζει να σημειωθεί ότι η εβραϊκή Sheba »μπορεί να σημαίνει είτε« επτά »ή« όρκο ».
Η βιβλική τοπωνύμιο Βηρσαβεε είναι κυριολεκτικά «το πηγάδι των επτά», το καλά στο ερώτημα που σκαμμένο από τον Αβραάμ και όπου έκανε μια συνθήκη ειρήνης με Αβιμέλεχ. Αβραάμ έδωσε επτά αμνάδες να σφραγίσει το σύμφωνο, και ο τόπος πήρε το όνομά του για να τιμήσει την εκδήλωση.
Τα καλά λέγεται ότι έχουν εκ νέου από τον Ισαάκ, ο οποίος μετονόμασε Shibah, η οποία απλώς τυχαίνει να είναι η θηλυκή μορφή του τον αριθμό της Sheba ». Είναι ενδιαφέρον ότι η περιοχή είναι τώρα λέγεται ότι έχει επτά πηγάδια. Το όνομα δόθηκε από τον Αβραάμ έτσι φαίνεται να έχουν ένα παιχνίδι με τις λέξεις εβραϊκά για «επτά» και «όρκος». Το ιερό συγκρότημα της Μέκκας έχει το ιερό και Zamzam, φυσικά.
Υπήρχαν, σε ειδωλολατρικό φορές, επτά ιέρειες στο χώρο του Black Stone, ο οποίος κύκλο επτά φορές, γυμνός. Σήμερα, η Τawaf, η κινηση επτά φορές προς τα αριστερά γύρω από τη Κάαμπα, είναι μια ανάμνηση της αρχαίας πρακτικής. Αλλά η παλαιότερη πρακτική είναι η ίδια μια ισχυρή ηχώ της καθόδου των Σουμερίων και της θεάς Ινάννα (και Βαβυλωνιακή της ισοδύναμης Ishtar) μέσα από τις επτά πύλες του κάτω κόσμου, μεσολαβούντες απαιτώντας την απομάκρυνση ενός ενδύματος σε κάθε πύλη μέχρι στέκεται γυμνή μπροστά από την γριά αδελφή Ereshkigal, «Βασίλισσα της Μεγάλης Γης», η θεά του θανάτου και του κάτω κόσμου. Ένα άλλο όνομα για Ereshkigal είναι Allatu, «η θεά», η οποία είναι σαφώς μια παλαιότερη μορφή του Al'Lat / Alilat.
Αυτό σημαίνει ότι, στην ουσία εκτός από το να είναι φεγγάρο-θεά η Al'Lat είναι στην πραγματικότητα και η θεά του κάτω κόσμου, ο οποίος θα μπορούσε πράγματι να είναι ταιριαστά περιγράφεται ως «Γριάς».
Στην εισαγωγή του ο Penguin έκδοση του Κορανίου, μεταφραστής NJ Dawood λέει ότι Al'Lat, Al'Uzza, και Μανάτ »που εκπροσωπούνται από τον Ήλιο, την Αφροδίτη, και την Τύχη αντίστοιχα».
Στην τέχνη της Μεσοποταμίας, τα μόνα ουράνια σώματα που συχνά απεικονίζεται ως μία ομάδα ήταν η τριάδα της Ήλιος, η Σελήνη και την Αφροδίτη, τα τρία πιο σημαντικά ουράνια φώτα. Και στη Σουμερία και στις αρχές της Βαβυλώνας από τον ήλιο και το φεγγάρι εκπροσωπήθηκαν κυρίως από άνδρες θεότητα, αν και σε άλλα μέρη του κόσμου σημιτικό το φεγγάρι ήταν συνήθως θεωρούνται ως γυναικεία.
Στην Πέτρα, οι Ναβαταίοι τιμούσαν τη σύναψη μιας τετραμερούς πέτρας που έφερε το όνομά της Allat, ο γιος της οποίας ήταν ο Dusura. Ο Dusura είναι μια έκδοση του Ούζι Tammuz / Dumuzi / Du », του θεού της βλάστησης χαρακτηρίζεται από μια εποχιακή θάνατο και την ανάσταση, ο οποίος κατοικεί στον κάτω κοσμο για μισό χρόνο.
Το πραγματικό του όνομα στο Σουμερίων είναι Dumu-zi-abzu «πιστός γιος από τα χαώδης ύδατα», - ένα τραχύ αλλά κατάλληλη απόδοση των abzu, η οποία δηλώνει την χώρους κάτω από τη γη καθώς και τα πρωταρχική νερά.
Ο Dumuzi / Tammuz, φυσικά, ήταν ο λόγος για να τσακωθούν οι Inanna / Ishtar και η Allatu 's για τον πρώτο λόγο, σύμφωνα με κάθε εκδοχή του μύθου.
Αφού εκεί, στη Μεσοποταμίας Αφροδίτη ψέματα για τον λόγο της επίσκεψής της, σπάζοντας έτσι το «δίκαιο του κάτω κόσμου που πρέπει να πληρούνται», και καταδικάστηκε σε θάνατο από το Anunnaki, οι επτά δικαστές του κάτω κόσμου. Abzu (αργότερα: Apsu), ήταν το φυσικό σπίτι του Sebettu, τους επτά σοφούς που σχετίζονται με Βαβυλώνιοι με την ίδρυση του πολιτισμού και τις επτά μεγάλες πόλεις της περιοχής.
Όλα αυτά ταιριάζει με ισλαμικές και αραβικές παγανιστικές παραδόσεις σχετικά με τη Μαύρη πέτρα και το ασημένιο δέσιμό της. Με τη λέξη Beni Shaybah εννοούν ταυτόχρονα τους γιους της Γριάς, τους Υιούς των Επτά, αλλα και τους Υιους του όρκου του
Αλλά είναι και οι διάδοχοι των επτά ουρανών, των υπηρετών της Al'Lat, της οποίου η βαβυλωνιακή προκάτοχός έχει αποκλειστεί στο επταπλό παλάτι του κάτω κόσμου και από τις επτά Anunnaki.
Μέσα από αυτές τις μελέτες για την προγονική θρησκείες, θεότητες, καθώς και σφαίρες τους, το μυθολογικό ιστορίες, και ακόμη και τα ήθη και έθιμα γύρω από του αραβικού παγανισμού και των πρόγονων του, αισθάνομαι άνετα με την ιδέα ότι η al-Hajar-ul-Aswad είναι το τελευταίο απομεινάρι από τη λατρεία της Αλ-Lat.
Το γνωστό ασήμι-πλαίσιο ίσως πάλι δεν έχει καμία άμεση σχέση με τη σύνδεση της Μαύρης Πέτρας με τη Θεά, ίσως είναι και το απομεινάρι της αρχικής λευκής πέτρας που αντικαταστάθηκε από τον Μαύρο Μετεωρίτη καθώς έχουμε και την εγκατάλειψη της μεγάλης Μητερας Θεάς αλλα και της μητριαρχικής οικογένειας και την -μετατροπή της, αντικατάσταση της με τον Πατερα Θεό, την αντικατάσταση της Αλ-Λατ από τον Αλ-Λαχ αλλα και την αντικατάσταση του λευκού λίθου από τον μαύρο μετεωρίτη ακόμα και σε άλλα ιερά όπως της Εφέσου, της Πάφου, της Μέκκα κλπ.. Η πέτρα σίγουρα αλλά προσφέρει και μια σκέψη: Ίσως δεν σημαίνε τίποτα σήμερα για μας, αλλά τι σημαίνει για εκείνους, τους Αραβες και τους Μουσουλμάνους ακόμα και σήμερα; και μήπως η επιστροφή της ΝΕΜΕΣΕΩΣ αναμένετε σύντομα με την έλευση του ΕΛΕΝΙΝ εντός του μηνός καθώς και του επομένου ;;;
Περισσότερες συνδέσεις και στοιχεία μπορείτε να δείτε και για την πέτρα της Κυβέλης ή Al-Lat που λατρεύεται και στη Κάαμπα είναι ο αγιότερος τόπος του Ισλάμ στην Μέκκα., τον ιερότερο τόπο όλων των μουσουλμάνων σήμερα.
Έτσι και πάλι έχουμε μια σειρά συνδέσεων της πανάρχαιας λατρείας της Μητέρας Θεάς με όποιο όνομα και αν εκείνη φέρει με τους λίθους, τις ιερές πέτρες, βωμούς, βεθυλους, αλλα και τους μετεωρίτες κλπ.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η Κααμπα είναι ευθυγραμμισμένη με τις φάσεις της σελήνης και συγκεκριμένα με την ημισέληνο και την ανατολή του Κανωπού, το φωτεινότερο άστρο μετά τον Σείριο.
συνεχίζετε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου