Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Η ελληνική γλώσσα μητέρα όλων των γλωσσών / Απόστολου Κ. Γάτσια

+ Ιερέως Αποστόλου Κ. Γάτσια, Εκπαιδευτικού, Δ.Σ. Ενώσεως Συγγραφέων Ευρώπης

1ο μέρος: Tί συμβαίνει στόν Κόσμο καί τήν Ελλάδα μέχρι σήμερα.

2ο μέρος: Οι ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ για τό 1ο μέρος
  3ο μέρος Δείγματα καταστροφής τής ελληνίδος φωνής



 Διαβάστε το κείμενο του Απόστολου Κ. Γάτσια για την αρχαία ελληνική γλώσσα, τα θεωρήματά του και τα παραδείγματά του.



Θεώρημα Πρώτο. «Η καταστροφή τής Πρωτογλώσσας ταυτίζεται μέ τήν καταστροφή τής πρωθελληνικής. Τήν καταστροφή τού πρώτου ελληνικού λόγου ως επίσης καί τήν καταστροφή τών μορφών πού έλαβεν ούτος στήν πορεία τής ιστορίας, μετασχηματιζόμενος διαχωροχρονικώς σέ διάφορες σταθερές μορφές πού αποτελούν τήν ελληνική Γλώσσα τής εκάστοτε εποχής, μπορούμε, λέγω, τήν καταστροφή αυτή, νά τήν παρατηρήσουμε καί νά τήν μελετήσουμε επιστημονικά σήμερα μέσα σ’ οποιαδήποτε γλώσσα ή διάλεκτο τού πλανήτη μας, εφ’ όσον οποιαδήποτε γλώσσα δέν είναι τίποτε άλλο παρά μιά υποδιάλεκτος τής ελληνικής».

Θεώρημα Δεύτερο. «Οποιαδήποτε ελληνική υποδιάλεκτος, (λέγε: οποιαδήποτε γλώσσα τού κόσμου), αποτελείται από παρεφθαρμένες ελληνικές λέξεις, οι οποίες δύνανται νά ετυμολογηθούν μέσω τού καταγραμμένου λεξιλογίου τής ελληνικής γλώσσας, αφού πρώτα αποκαταστήσουμε τίς παραφθορές πού οι διάφοροι λαοί επέφεραν στίς ελληνικές λέξεις καθιστώντας τες τίς περισσότερες φορές αγνώριστες».


 Τα συμπεράσματά του


Γιά τά εβραϊκά: ότι είναι ελληνικά!


Οι κάτοικοι τού Ειρηνικού Ωκεανού μιλάνε Ελληνικά


Καί τά ψευτο-μακεδονικά δέν είναι παρά μιά χοντροκομένη ελληνική διάλεκτος


Καί τά Ετρουσκικά είναι Ελληνικά.


Καί τά Λατινικά, είναι Ελληνικά


Καί τά τούρκικα είναι εκβαρβαρισμένα ελληνικά


Καί τά αλβανικά είναι πρωτόγονα ελληνικά


Καί τά Ουγγρικά, ελληνογενή είναι


Σανσκριτικά: Μιά ψεύτικη γλώσσα.


Ο Χριστός μίλησε στά Ελληνικά


Καί τά ψευτο-Νοστρατικά τους δέν είναι παρά τά Ελληνικά μας!



και τα παραδείγματά του.


Τυχαίο δείγμα έρευνας, η λέξη ποτήρι. Οι λέξεις πού σημαίνουν ποτήρι σ' όλες τίς γλώσσες τού κόσμου σχεδόν, σχηματίστηκαν από διάφορες ελληνικές λέξεις, αφού προηγουμένως έγινε σέ μικρό ή μεγάλο βαθμό η σχετική κακοποίησή τους. Επίτηδες αρχίζω τήν έρευνα από τήν γνωστή αγγλ. λ. glass πού σημαίνει ποτήρι. Ο λόγος είναι προφανής: από τά γνωστά βαδίζει κανείς πρός τά άγνωστα. Καί σήμερα τούτη η κακο-ποιημένη υποδιάλεκτος τής ελληνικής πού λέγεται αγγλικά, τό παίζει «διεθνής» γλώσσα. Υποστηρίζω ότι η αγγλ. λ. glass προήλθε διά κακο-ποιήσεως τής ελλ. λ. `Υαλος. Πήραν λοιπόν οι εγγλέζοι τήν ελλ. λ. ‘ύα-λος (μέ δασεία), τρέψαν τήν δασύτητά της σέ γ, *γύαλος, πρβλ. νεοελληνικό γυαλί καί αντιστρέφοντας τό ύα σέ αύ, έγινε *γαύλος. Στήν θέση αυτή όμως τό ύ συμφωνοποιήθηκε, δηλ. έχουμε τόν σχηματισμό *γάβλος. Κατόπιν άλλαξε θέση τό β μέ τό λ, κι έχουμε: *γάλβος. Μετά άλλαξαν μεταξύ τους τά άλ σέ λά, κι έχουμε: *γλάβος. Υστερα έφυγε τό ο τής καταλήξεως κι έχουμε: *γλάβς. Τό β αφομοιώθηκε στό τελικό -ς, κι έχουμε: *γλάςς. Γι’ αυτό βλέπουμε δύο σσ στήν αντιστοιχεία τής λατ. μεταγραφής: glass μέ προφορά γκλάς.


 Στά γερμανικά τό διπλό ςς ήταν περιττό καί γι’ αυτό φαίνεται ότι έμεινε η λ. μέ ένα: Glas. Τό ίδιο, μέ ένα ς, γράφεται η λ. αυτή στά δανέ-ζικα, σουηδικά καί ολλανδικά. Στά νορβηγικά γράφεται μέ δύο ςς όπως στά αγγλικά: glass. Στά εβραϊκά [γίντις], βλέπουμε ότι τό ποτήρι είναι: Glos. Βάλαν δηλαδή οι εβραίοι ο στήν θέση τού α, ή άν τό προτιμάτε ακολούθησαν κάποια δική τους κακοποίηση στήν ελλ. λ. `ύαλος. Η πιθανή κακοποίηση τών εβραίων είναι προφανώς: `ύαλος > μέ τήν υποστασιο-ποίηση τής δασείας ως γ, *γύαλος > κι αφού πέταξαν τό α, *γύλος > κι αφού πέταξαν τό ύ, *γλός > ώστε η σημερινή εβραϊκή λ. glos χρησιμο-ποιείται γιά τό ποτήρι. Είτε γκλάς όμως είτε γκλός είναι κακοποιήσεις τού ελλ. `ύαλος. Αλλοι λαοί ωστόσο προχώρησαν περισσότερο στήν κα-κοποίηση τών ήδη κακοποιημένων γκλάς καί γκλός. Πήραν π.χ. τό *γκλός, έτρεψαν τό γ σέ σ καί τό ‘καναν *σκλός κ.ο.κ. Δές, τσεχικά sklo, πολωνικά szklo, σερβοκροατικά staklo, ρωσσικά στεκλό. Είτε τό σ-κλό, είτε τό σζ-κλό, είτε τό στακλό, είτε τό στεκλό κλπ, έχουν μέσα τους τό -κλό πού προέρχεται απ' τό glo(s), πού είναι η ελληνική `ύαλός μας.


Απ' τό ήδη κακοποιημένο *γκλάς επίσης διάφοροι άλλοι μακρυνοί λαοί, π.χ. οι γιαπωνέζοι φκιάξαν τήν δικιά τους λέξη γιά τό ποτήρι! Οι γιαπωνέζοι πήραν τό *γκλάς, έτρεψαν τό λ σέ ρ καί διά τής εξελίξεως *γκλάς  *γκράς *γκαράς,*γκαράσου, έκαναν τό ποτήρι τους: μέ λατ. στοιχεία: garasu. Οι φιλλανδοί -όπως καί μείς, στήν λ. ύαλος- δέν υποστασιοποίησαν τήν δασύτητα, αλλά τήν εξαφάνισαν. Ετσι, δέν έγινε σ' αυτούς τό ποτήρι γκλάς αλλά λάσι. Μέ λατ. γραφή: lasi. Kι άν φαί-νεται παράξενο τό γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε απ' όλους τούς λαούς αυτούς η ελλ. λ. `ύαλος γιά νά σημάνη τό ποτήρι, δέστε τήν ίδια περίπτωση στούς τούρκους πού χρησιμοποιούν τήν λ. τζάμι γιά νά δηλώσουν τό ποτήρι, στά τουρκικά: CAM, προφ. τζάμ.


Ωστόσο καί η ελλ. λ. ΠΟΤΗΡΙ, χρησιμοποιήθηκε αυτούσια από πολλούς λαούς. Οι Ούγγροι π.χ. πήραν τήν ελλ. λ. ποτήρι κι αφού πέταξαν τό καταληκτικό -ι, έμεινε *ποτήρ. Μετά έβαλαν α στήν θέση τού η, έγινε: *ποτάρ. Κατόπιν, τρέψαν τό τ σέ λεπτό χ κι έτσι κατάντησε η λέξη: *ποχάρ, ώστε μέ λατ. γραφή η σημερινή ουγγρική λέξη γιά τό ποτήρι είναι pohar. Οι ισπανοί πήραν τό ποτήριον κι αφού πέταξαν τό τελικό ν, όπως κι εμείς, έμεινε: *ποτήριο. Μετά, πέταξαν τό ή, κι έμεινε: *ποτριο. Εν συνεχεία, βλέπουμε ότι τό τ βάρυνε μπροστά στό ρ, κι έγινε δ, *ποδριο, εν συνεχεία: *πιδριο κι αφού τό π μαλάκωσε σέ μέσο β, σχηματίστηκε η λέξη: *βιδριο απ’ όπου καταγράφηκε η σημερινή ισπανική λέξη, μέ λατ. γραφή: vidrio. Oι ιταλοί όμως διατήρησαν τό τ καί κάναν έτσι μιά μικρότερη, παραπλήσια κακοποίηση: vetro. Oι πορτογάλλοι, vidro. Oι γάλλοι αφού αφομοίωσαν τό τ μέ τό ακολουθούν ρ, κακοσχη-μάτισαν τό δικό τους: verre.


Στήν τεχνητή γλώσσα Εσπεράντο τού εβραίου Ζάμενχωφ, έχουμε τόν σχηματισμό vitro. Ολα τούτα αναμφίβολα, vidrio, vetro, vidro, verre, vitro κλπ, προέρχονται από τό ελλ. ποτήρι! Δίχως αμφιβολία, ψά-χνοντας σέ διάφορες άλλες γλώσσες, συναντούμε κι άλλες «ρίζες» στόν σχηματισμό τής έννοιας ποτήρι, όπως: ρουμανικά στικλά, ινδονησιακά κάτγια, αραβικά ζουπάγκ, εβραϊκά σεχιουχίτ, σουαχίλικα κιόο κτλ. Πε-δίο έρευνας ανοίγεται κι εδώ νά δούμε ποιές ελληνικές ρίζες κακοποιούνται.



18439137--.pdf (943.59 KB)






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου